________________________________________________________________________________________________________________________________________

ΑΡΧΙΚΗ ΣΕΛΙΔΑ / ΤΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗ / ΠΑΤΡΙΑΡΧΙΚΟΣ ΝΑΟΣ / ΕΚΚΛΗΣΙΕΣ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ / ΚΕΙΜΕΝΑ ΠΑΝ. ΑΝΔΡΙΟΠΟΥΛΟΥ / ΠΙΝΑΚΑΣ ΕΛΕΓΧΟΥ
________________________________________________________________________________________________________________________________________


3/30/2012

ΓΡΑΜΜΑ ΤΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΟΥ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟ ΤΣΕΧΙΑΣ ΚΑΙ ΣΛΟΒΑΚΙΑΣ


Γράμμα 
τῆς Α. Θ. Παναγιότητος 
τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου 
κ. κ. Βαρθολομαίου 
πρός τόν Μακ. Ἀρχιεπίσκοπον 
Τσεχίας καί Σλοβακίας κ. κ. Χριστοφόρον 

Ἀριθμ. Πρωτ. 102

Μακαριώτατε Ἀρχιεπίσκοπε Τσεχίας καί Σλοβακίας, ἐν Χριστῷ τῷ Θεῷ ἀγαπητέ καί περιπόθητε ἀδελφέ καί συλλειτουργέ τῆς ἡμῶν Μετριότητος κύριε Χριστοφόρε, τήν Ὑμετέραν σεβασμίαν Μακαριότητα ἀδελφικῶς ἐν Κυρίῳ περιπτυσσόμενοι, ὑπερήδιστα προσαγορεύομεν. 
Ἡ Ὑμετέρα φιλτάτη Μακαριότης γνωρίζει καλῶς ὅτι ἡ Μήτηρ Ἐκκλησία ἐν τῇ ὀφειλετικῇ διακονίᾳ πασῶν τῶν κατά τόπους Ἁγιωτάτων Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν κινεῖται πάντοτε μετά τῆς δεούσης συνεπείας πρός τάς ἀρχάς τῆς Ὀρθοδόξου κανονικῆς παραδόσεως καί ὑπηρετεῖ πάντοτε τό καλῶς ἐννοούμενον συμφέρον αὐτῶν, εἴτε διά τήν πρόληψιν εἴτε καί διά τήν θεραπείαν πάσης ἐνδεχομένης ἤ πιθανῆς παρεκκλίσεως ἐκ τῶν καθιερωμένων ὁρίων, ἅ ἔθεντο οἱ Πατέρες ἡμῶν. Ἡ ὀφειλετική αὕτη διακονία, καίτοι πάντοτε ὑπηρέτει καί ὑπηρετεῖ τήν παραδεδομένην ἑνότητα πασῶν τῶν κατά τόπους Ἁγιωτάτων Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν πρός ἀλλήλας καί πρός τό Οἰκουμενικόν Πατριαρχεῖον ἔν τε τῇ κοινωνίᾳ τῆς πίστεως καί ἐν τῷ συνδέσμῳ τῆς ἀγάπης, δέν ἐκτιμᾶται δεόντως καί, δυστυχῶς, κατά συγκυριακούς καί συμφεροντολογικούς λόγους ἑρμηνεύεται ἐνίοτε ἄλλως καί ἐνίοτε διαφόρως, ὅπερ ἀπᾷδον τῷ Θείῳ Ὀργανισμῷ ἐπί τῆς γῆς, ἤτοι τῇ Ἐκκλησίᾳ, ἥτις ἐστί σῶμα Θεοῦ Ζῶντος, λιμήν καί ὁρμητήριον σωτήριας, ἀσφάλεια καί ἐγγύησις τῶν ἑστώτων. 
Ἐν τῇ τοιαύτῃ ὀφειλετικῇ μερίμνῃ τό Οἰκουμενικόν Πατριαρχεῖον, ἀνταποκριθέν εἰς τό ὑπ' ἀριθμ. Πρωτ. 195/98 καί ἀπό δ΄ Ἰουλίου ,αϠϰη’ ἔγγραφον αἴτημα τοῦ τότε ἐπί κεφαλῆς τῆς καθ' Ὑμᾶς Ἁγιωτάτης Ἐκκλησίας ἀειμνήστου Ἀρχιεπισκόπου Πράγας Δωροθέου, ἐκ μέρους τῆς Ἱεραρχίας, τοῦ κλήρου καί τοῦ λαοῦ αὐτῆς, γράψαντος ἐπί λέξει "ἡ Ἱερά Σύνοδος καί ὁ κλῆρος τολμῶμεν νά προσπέσωμεν εἰς τήν Ὑμετέραν Ἁγιωσύνην μέ τήν παράκλησιν νά χορηγήσητε εἰς τήν καθ' ἡμᾶς Ἐκκλησίαν, τήν ἐν Τσεχίᾳ καί Σλοβακίᾳ, Αὐτοκέφαλον" καί ἀποκηρύξαντος τοιουτοτρόπως τό ὅπως ποτέ ὑπό τοῦ Πατριαρχείου Μόσχας παρά τά παραδεδομένα ἐν τῇ Ὀρθοδοξίᾳ δοθέν ἐν ἔτει ,αϠνα’ “αὐτοκέφαλον”, ἀπένειμεν εἰς αὐτήν τό κανονικόν αὐτοκέφαλον διά ἡμετέρου Πατριαρχικοῦ καί Συνοδικοῦ Τόμου, ἐκδοθέντος τῇ κζ΄ Αὐγούστου ,αϠϰη’, γενομένης καί ἐπί τούτῳ ἱεροτελεστίας ἐν τῷ Ἱερῷ Καθεδρικῷ Ναῷ Πράγας. 
Εἰς τήν κανονικήν ταύτην πρᾶξιν, ὡς θά ἐνθυμῆσθε καλῶς, Μακαριώτατε ἀδελφέ, πρωτεύοντα παρακλητικόν ρόλον διεδραμάτισε καί ἡ Ὑμετέρα Μακαριότης, ἐν τῇ ἐπιθυμίᾳ αὐτῆς ὅπως, ὡς ἰσχυρίζετο τότε, συμβάλῃ εἰς τήν ἀποκατάστασιν τῆς ἀπό μακροῦ κλονισθείσης ἐν τῇ Ἐκκλησίᾳ Ὑμῶν κανονικῆς τάξεως καί τῆς ἐπανορθώσεως ἑνός ἀτοπήματος. Τούτων οὕτως ἐχόντων, ἀδυνατοῦμεν προσωπικῶς καί ὡς Μήτηρ Ἐκκλησία, διά νά μή εἴπωμεν καί ὡς σύνολος Καθολική Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία, νά κατανοήσωμεν τάς, εὐκαίρως ἀκαίρως λόγῳ καί ἔργῳ, ὀργανουμένας ἐκδηλώσεις ἐπί τῇ ἐπετείῳ τῆς ἀπονομῆς τῇ Ἐκκλησίᾳ Ὑμῶν τοῦ δῆθεν “αὐτοκεφάλου” ὑπό τῆς Ἐκκλησίας Μόσχας, διά τό ὁποῖον Ὑμεῖς προσωπικῶς, ἅγιε ἀδελφέ, ὡς Ἐπίσκοπος Ὀλομούτς καί Μπρνό ὑπεβάλετε τῇ περί ἡμᾶς Ἁγίᾳ καί Ἱερᾷ Συνόδῳ διά τοῦ ἀπό κε΄ Ἰουλίου ,αϠϰη’ γράμματος Ὑμῶν ἐκ μέρους τῶν Χωρῶν Τσεχίας καί Σλοβακίας καί ἐντολῇ τοῦ Ἀρχιεπισκόπου Πράγας ὅτι "ἡ Ἐκκλησία τῆς Τσεχοσλοβακίας ἔλαβε τό αὐτοκέφαλον ἐν ἔτει ,αϠνα’ ἀπό τήν Ἐκκλησίαν τῆς Ρωσσίας ὡς μοναδικήν λύσιν ἐπιβιώσεως ἐντός τοῦ κομμουνιστικοῦ περιβάλλοντος τό ὁποῖον εἶχεν ὡς κέντρον τήν τότε Σοβιετικήν Ἕνωσιν. Ἡ Ἐκκλησία τῆς Τσεχοσλοβακίας ἀναγνωρίζει τό σεπτόν Οἰκουμενικόν Πατριαρχεῖον ὡς Μητέρα Ἐκκλησίαν καί ἀποδίδει εἰς αὐτό τά πρεσβεῖα τιμῆς, ἀφοῦ ἀπό τά τέκνα αὐτοῦ Κύριλλον καί Μεθόδιον ἐδιδάχθη τόν χριστιανισμόν, διακαρτεροῦσα δέ (ἡ Ἐκκλησία Τσεχοσλοβακίας) τῇ προσευχῇ καί τῇ ἐλπίδι ὅτι καί οἱ διάδοχοι ἡμῶν γνώσοντες τήν ἱστορίαν θά διατηρήσουν τό αὐτό φρόνημα, προσδοκῶμεν δέ καί εὐχόμεθα ὡς ἐκ τούτων ὅτι εἰρηνεύουσαι αἱ Ὀρθόδοξοι Ἐκκλησίαι θά ἀναπτύξουν τά αἰσθήματα ἀγάπης, φιλίας καί συνεργασίας μεταξύ των". 
 Τό Οἰκουμενικόν Πατριαρχεῖον στερρῶς ἐχόμενον τῆς τηρήσεως τῶν ἱερῶν κανόνων καί θεσμίων τῆς Ὀρθοδοξίας προέβη πάντοτε εἰς τάς καταλλήλους ἐγγράφους παραστάσεις καί διαμαρτυρίας πρός τε τόν ἀείμνηστον προκάτοχον Ὑμῶν Νικόλαον καί πρός τήν Ὑμετέραν Μακαριότητα, τυχόν καί τῆς ἐγγράφου αὐτοῦ τε καί Ὑμῶν ἐκζητήσεως συγγνώμης, τῆς δέ ἐν προκειμένῳ ἀνταλλαγείσης ἀλληλογραφίας ἰδούσης τό φῶς τῆς δημοσιότητος ἐν τῷ ἐπισήμῳ ὀργάνῳ τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου «Ὀρθοδοξία». 
Καί ὡς νά μή ἤρκει τό δίς ἐπαναληφθέν εἰς τό παρελθόν κανονικόν παράπτωμα τοῦτο, κατεστάθη τοῦτο πάγιον “ἁμάρτημα” διά τῆς ὀργανώσεως τῇ η΄ Δεκεμβρίου π.ἔ. ἀναλόγων ἑορταστικῶν ἐκδηλώσεων ἐν Πράγᾳ, ἐπί "τῇ ἑξηκοστῇ ἐπετείῳ ἀπό τῆς παροχῆς τῆς κανονικῆς (!) Αὐτοκεφαλίας εἰς τήν Ὀρθόδοξον Ἐκκλησίαν Τσεχίας καί Σλοβακίας ἐκ μέρους τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας Ρωσσίας", τῇ συμμετοχῇ τοῦ Ἱερωτάτου Μητροπολίτου Βολοκολάμσκ κ. Ἱλαρίωνος, Προέδρου τοῦ Τμήματος Ἐξωτερικῶν Ἐκκλησιαστικῶν Σχέσεων τοῦ Πατριαρχείου Μόσχας, καί χορῳδίας καί πλειάδος κληρικῶν αὐτοῦ. 
Μετά λύπης ἀξιολογήσαντες καί μελετήσαντες συνοδικῶς τήν νέαν ταύτην προκλητικήν ἐνέργειαν τῆς καθ᾿ Ὑμᾶς Ἁγιωτάτης Ἐκκλησίας, θεωροῦμεν ταύτην τε καί τάς προηγηθείσας ἀναλόγους ὡς τοῦτ᾿ αὐτό περιφρόνησιν τῆς καθεστηκυίας ἐκκλησιαστικῆς καί κανονικῆς τάξεως, ἀλλά καί ἀπάρνησιν τύποις καί οὐσίᾳ τοῦ παραχωρηθέντος τῇ Ἐκκλησίᾳ Τσεχίας καί Σλοβακίας κανονικοῦ αὐτοκεφάλου παρά τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου, εἰς τό ὁποῖον ἀνήκει ὡς δικαίωμα, ἅμα δέ καί ὡς καθῆκον ὁ συντονισμός τῶν ἐνεργειῶν τῶν ἀδελφῶν Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν πρός διατήρησιν τῆς ἑνότητος τῆς Ἐκκλησίας, καί, ἕνεκα τούτου καί πᾶσα πρωτοβουλία, ὡς ἐμφαίνεται ἐν τῷ ἱστορικῷ βίῳ τῆς καθόλου Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, διά τήν ἀνακήρυξιν ἤ τήν κατάργησιν τοῦ αὐτοκεφάλου μιᾶς Ἐκκλησίας, ἅτε οὖσα ἀείποτε συνδεδεμένη πρός τήν ἐκ τῶν κανονικῶν πρεσβείων τιμῆς ἀπορρέουσαν ἰδιαιτέραν εὐθύνην τῆς πρωτοθρόνου ἐν τῇ Ἀνατολῇ Ἐκκλησίας τῆς Κωνσταντινουπόλεως. 
Διό καί διά τῶν μετά χεῖρας Πατριαρχικῶν ἡμῶν Γραμμάτων, προαγόμεθα, ὁμοφώνῳ ἀποφάσει τῆς περί ἡμᾶς Ἁγίας καί ῾Ιερᾶς Συνόδου, ὅπως ἅπαξ ἔτι διαμαρτυρηθῶμεν διά τήν ἀντικανονικήν ταύτην ἐνέργειαν τῆς καθ᾿ Ὑμᾶς Ἁγιωτάτης Ἐκκλησίας καί γνωρίσωμεν κατηγορηματικῶς, ὅτι ἐν περιπτώσει ἐπαναλήψεως ἀναλόγων ἐκδηλώσεων ἑορτασμοῦ τῆς θεωρουμένης ὡς μή γενομένης καί ἀνέκαθεν μή λογιζομένης ἐν ἰσχύϊ πράξεως τῆς ὑπό τοῦ Πατριαρχείου Μόσχας ἐπιβληθείσης τότε αὐτοκεφαλίας εἰς τήν Ἐκκλησίαν Τσεχίας καί Σλοβακίας, τό Οἰκουμενικόν Πατριαρχεῖον μετά λύπης θέλει προβῆ εἰς τήν ἄρσιν τοῦ χορηγηθέντος τῇ Ὑμετέρᾳ Ἐκκλησίᾳ πρό δεκατετραετίας κανονικοῦ αὐτοκεφάλου, θά ἐπαναφέρῃ τήν Ἐκκλησίαν Τσεχίας καί Σλοβακίας εἰς τήν πρό τῆς κανονικῆς ταύτης πράξεως τάξιν τῶν Αὐτονόμων Ἐκκλησιῶν καί θά διαγράψῃ αὐτήν ἐκ τῆς ἥν κατέχει δεκάτης τετάρτης θέσεως εἰς τήν τάξιν τῶν Ἱερῶν Διπτύχων τῶν Ὀρθοδόξων Αὐτοκεφάλων Ἐκκλησιῶν, κοινοποιοῦν τήν πρᾶξιν αὐτοῦ ταύτην καί πάσαις ταῖς ἀδελφαῖς Ὀρθοδόξοις Ἐκκλησίαις. 
Ἐν τῇ συναφείᾳ ταύτῃ, ἀσφαλῶς κατανοεῖ ἡ Ὑμετέρα Μακαριότης ὅτι ὑπό τάς διαμορφωθείσας συνθήκας ὡς ἐκ τῆς ἀπαραδέκτου καί κατά συρροήν ἀντικανονικῆς ἐνεργείας ταύτης τυγχάνει ἀμφίβολος, ἐάν μή καί ἀδύνατος, ἡ ἀνταπόκρισις τῆς ἡμετέρας Μετριότητος εἰς τήν ἀπευθυνθεῖσαν Ὑμετέραν πρόσκλησιν ὅπως προστῶμεν τῶν κατά τό προσεχές ἔτος ὑπό τῆς καθ' Ὑμᾶς Ἐκκλησίας διοργανωθησομένων ἑορταστικῶν ἐκδηλώσεων ἐπί τῇ συμπληρώσει χιλίων καί ἑκατόν πεντήκοντα ἐτῶν ἀπό τῆς ἀποστολῆς ὑπό τῆς Μητρός Ἐκκλησίας τῆς Κωνσταντινουπόλεως τῶν Θεσσαλονικέων αὐταδέλφων Ἁγίων Κυρίλλου καί Μεθοδίου εἰς Μεγάλην Μοραβίαν πρός εὐαγγελισμόν τῶν λαῶν τῆς εὐρυτέρας περιοχῆς εἰς τήν χριστιανικήν ἡμῶν πίστιν καί ἑδραίωσιν αὐτῶν ἐπί τῶν δογματικῶν καί κανονικῶν θεμελίων τῆς Ἁγίας Ὀρθοδόξου ἡμῶν Ἐκκλησίας. Ὡς εἰκός, ἠθέλομεν ἀσφαλῶς ἀναθεωρήσει τήν ἀπόφασιν ἡμῶν ταύτην εἴ γε καί ἤθελον ἡ Ὑμετέρα Μακαριότης καί ἡ κατ' Αὐτήν Ἐκκλησία δηλώσει ἐγγράφως εἰλικρινῆ μεταμέλειαν. Δεδομένης οὔσης τῆς ἥν δοκιμάζομεν στενοχωρίας ὡς ἐκ τῶν εἰρημένων Ὑμετέρων μή προσδοκωμένων ἐνεργειῶν -καίτοι αἱ αὐλαί καί ἡ καρδία τῆς Μητρός Ἐκκλησίας εἶναι ἀνοικταί διά τά τέκνα αὐτῆς- αὐτονόητον τυγχάνει ὅτι καί ἡ προγραμματισθεῖσα ἐπίσκεψις εἰς τό Ἱερόν ἡμῶν Κέντρον τήν προσεχῆ Κυριακήν τῆς Σαμαρείτιδος μεθ' ὁμίλου πιστῶν τῆς κατ' Αὐτήν Ἐκκλησίας θά πρέπει νά ἀναθεωρηθῇ, ἐκτός ἐάν ἡ Ὑμετέρα Μακαριότης, δι' ὧν αὕτη ἤθελε κρίνει τρόπων, ἐπανορθώσῃ τά οὐχί καλῶς ἐν προκειμένῳ γενόμενα. Ἐπί δέ τούτοις, περιπτυσσόμενοι καί αὖθις ἀδελφικῶς τήν Ὑμετέραν Μακαριότητα, προτρεπόμεθα καί ἀδελφικῶς παρακαλοῦμεν ὅπως τά ἀνωτέρω ληφθοῦν σοβαρῶς ὑπ᾿ ὄψιν, ἵνα καί δι᾿ ὁρωμένων καί δι᾿ ἀοράτων καί διά πνευματικῶν καί διά ὑλικῶν στοιχείων, στηρίζηται καί οἰκοδομῆται τό σῶμα τῆς Ἐκκλησίας, καί διατελοῦμεν μετά τῆς ἐν Κυρίῳ ἀγάπης καί τιμῆς. 
 ‚βιβ’ Φεβρουαρίου δ’ 
Τῆς Ὑμετέρας σεβασμίας Μακαριότητος 
ἀγαπητός ἐν Χριστῷ ἀδελφός

Διαβάστε εδώ την απάντηση του Αρχιεπισκόπου Τσεχίας και Σλοβακίας Χριστοφόρου

3/29/2012

ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΤΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΟΥ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟ ΑΘΗΝΩΝ ΙΕΡΩΝΥΜΟ


Γράμμα
τῆς Α. Θ. Παναγιότητος
τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου
κ. κ. Βαρθολομαίου
πρός τόν Μακ. Ἀρχιεπίσκοπον
Ἀθηνῶν καί πάσης Ἑλλάδος
κ. κ. Ἱερώνυμον


Ἀριθμ. Πρωτ. 218

Μακαριώτατε Ἀρχιεπίσκοπε Ἀθηνῶν καὶ πάσης Ἑλλάδος, ἐν Χριστῷ τῷ Θεῷ λίαν ἀγαπητὲ καὶ περιπόθητε ἀδελφὲ καὶ συλλειτουργὲ τῆς ἡμῶν Μετριότητος κύριε Ἱερώνυμε, Πρόεδρε τῆς Ἱερᾶς Συνόδου τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, τὴν Ὑμετέραν σεβασμίαν Μακαριότητα ἀδελφικῶς ἐν Κυρίῳ κατασπαζόμενοι, ὑπερήδιστα προσαγορεύομεν.
Ἐπικοινωνοῦντες διὰ τῶν μετὰ χεῖρας ἀδελφικῶν ἡμῶν Πατριαρχικῶν Γραμμάτων πρὸς τὴν Ὑμετέραν λίαν ἡμῖν ἀγαπητὴν καὶ περισπούδαστον Μακαριότητα καὶ τὴν περὶ Αὐτὴν Ἱερὰν Σύνοδον τῆς Ἁγιωτάτης Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, ἐπιθυμοῦμεν ἵνα καταστήσωμεν Ὑμᾶς κοινωνοὺς τῆς ἣν δοκιμάζει ἡ Μήτηρ Ἐκκλησία ἀγωνίας καὶ θλίψεως ἐκ τῶν δηλώσεων, ἐκδηλώσεων καὶ ἐν γένει κινήσεων ἐντὸς τῶν κόλπων τῆς Ὑμετέρας Ἐκκλησίας, καθ' ἃς ἐκφράζονται θέσεις καὶ ἐκτιμήσεις καὶ ἀπόψεις ἥκιστα συμβιβαζόμεναι πρὸς τὸ Ὀρθόδοξον ἦθος καὶ ἔθος, προκαλοῦσαι εὐρυτέραν ἀπορίαν, ἐγκυμονοῦσαι δὲ καὶ κινδύνους καὶ ἀπροβλέπτους συνεπείας διὰ τὴν ἑνότητα αὐτῆς ταύτης τῆς καθ' Ὑμᾶς Ἐκκλησίας, ἀλλὰ καὶ τῆς Ἁγίας ἡμῶν Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας ἐν τῷ συνόλῳ αὐτῆς.
Ὡς γνωστὸν καὶ ἐπιμεμαρτυρημένον ἱστορικῶς καὶ μέχρι τῆς σήμερον, ἡ Μήτηρ Ἁγία τοῦ Χριστοῦ Μεγάλη Ἐκκλησία περιβάλλει ἀνέκαθεν διὰ τιμῆς καὶ ἀγάπης τοὺς κατὰ καιροὺς ἐπὶ κεφαλῆς καὶ τοὺς Ἱεράρχας τῆς καθ' Ὑμᾶς Ἁγιωτάτης Ἐκκλησίας, μετὰ στοργῆς δὲ καὶ γνησίας μητρικῆς ἀγάπης τὸν εὐσεβῆ Ἑλληνικὸν Λαόν, τὸν ὁποῖον αὕτη, ἡ Κωνσταντινουπολῖτις Ἐκκλησία, ἐγαλούχησεν εἰς τὰ νάματα τῆς ἀμωμήτου ἡμῶν Ὀρθοδόξου πίστεως, εἰς ἣν ἐτήρησε τοῦτον ἐν καιροῖς δισέκτοις καὶ χαλεποῖς διὰ τὸ ἡμέτερον εὐσεβὲς Γένος, ὀρθοτομοῦσα τὸν λόγον τῆς ἀληθείας. Ἡ ἐκκλησιαστική, ἔτι δὲ καὶ ἡ θύραθεν ἱστορία, μαρτυροῦσιν ἀψευδῶς περὶ τῆς καὶ ἐν τῷ τομεῖ τούτῳ τῆς κυρίας καὶ καιρίας εὐθύνης τοῦ Ἁγιωτάτου Ἀποστολικοῦ καὶ Πατριαρχικοῦ Οἰκουμενικοῦ Θρόνου θυσιαστικῆς προσφορᾶς αὐτοῦ, εὐρύτερον μὲν ἐν τῷ στερεώματι τῆς Ἁγίας Ὀρθοδόξου ἡμῶν Ἐκκλησίας, ἰδιαιτέρως δέ, ἐν καυχήσει ὁμολογοῦμεν καὶ ἡμεῖς, πρὸς τὸν ὁμαίμονα Ὀρθόδοξον Ἑλληνικὸν Λαόν.
Τῆς ὀφειλετικῆς ταύτης προσφορᾶς τοῦ καθ' ἡμᾶς Θρόνου οὔσης ἀποδεδειγμένης καὶ ἐκτιμωμένης ὑπ' αὐτοῦ τούτου τοῦ ἀνέκαθεν ἀφωσιωμένου τῇ Μητρὶ αὐτοῦ Ἐκκλησίᾳ εὐσεβοῦς Ἑλληνικοῦ Λαοῦ, ἀλλὰ καὶ ὑπὸ τῶν ἀοιδίμων Προκατόχων Ὑμῶν, τῶν Ἱεραρχῶν καὶ τοῦ κλήρου αὐτοῦ, ἰδίᾳ ἀπὸ τοῦ ἔτους 1850 μέχρι τῆς σήμερον, ἔνιαι γνωσταὶ ἡμῖν τε καὶ Ὑμῖν ἐνέργειαι εἰς βάρος τοῦ κύρους τοῦ πανιέρου θεσμοῦ τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου, ἀτυχῶς ὁσημέραι αὐξανόμεναι, τείνουσι, θὰ συμφωνήσῃ ἀσφαλῶς καὶ ἡ Ὑμετέρα Μακαριότης καὶ ἡ περὶ Αὐτὴν Ἱερὰ Σύνοδος τῆς καθ'  Ἑλλάδα Ἐκκλησίας, ἵνα δημιουργήσωσι κρίσιν εἰς τούς κόλπους τῆς Ὀρθοδόξου ἡμῶν Ἐκκλησίας, μὴ δυναμένην ἴσως ἐν τῷ μέλλοντι ἀκινδύνως νὰ ἀντιμετωπισθῇ καὶ ἐλεγχθῇ, ἐὰν μὴ ἀπὸ τοῦδε ληφθῶσιν αἱ προσήκουσαι ἀποφάσεις, ἐκκλησιαστικαὶ καὶ ποιμαντικαί, πρὸς ἀντιμετώπισιν τῶν τάσεων τούτων.
Ὁμολογοῦμεν ὅτι μεγάλως ἀπασχολοῦσι τὴν Μητέρα Ἐκκλησίαν, πεποίθαμεν δὲ καὶ τὴν Ὑμετέραν, αἱ κινήσεις καὶ ἐκδηλώσεις ὁμαδοποιημένων προσώπων, εὐτυχῶς, τό γε νῦν, μικρᾶς ἐμβελείας, στόχον ἔχουσαι τὴν ἀμφισβήτησιν καὶ τὴν κριτικὴν ἀποφάσεων πανορθοδόξως ληφθεισῶν, συμφωνούσης καὶ προσεπικυρούσης καὶ τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, περὶ συμμετοχῆς τῆς ὅλης Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας εἰς τοὺς διεξαγομένους μετὰ τῶν ἑτεροδόξων διμερεῖς καὶ πολυμερεῖς Θεολογικοὺς Διαλόγους καὶ τὰς διαχριστιανικὰς συναντήσεις ἐν τῷ Παγκοσμίῳ Συμβουλίῳ Ἐκκλησιῶν, τῷ Συμβουλίῳ Εὐρωπαϊκῶν Ἐκκλησιῶν καὶ ἄλλοις παρεμφερέσι διαχριστιανικοῖς ὀργανισμοῖς. Αἱ κινήσεις καὶ ἐκδηλώσεις αὗται, περιωρισμέναι καὶ ἀμελητέαι ἴσως κατ' ἀρχήν, ἔλαβον προσφάτως ἀπαραδέκτους διαστάσεις, ὡς συνέβη, μεταξὺ ἄλλων, καὶ ἔν τινι Ἱερᾷ Μητροπόλει τῆς Ἁγιωτάτης Ὑμῶν Ἐκκλησίας ἐν ὀργανωθείσῃ ὑπὸ τοῦ οἰκείου Μητροπολίτου λαϊκῇ συνάξει, οὐ μὴν ἀλλὰ καὶ κατὰ τὴν Θείαν Λειτουργίαν τῆς Κυριακῆς τῆς Ὀρθοδοξίας διὰ τῆς ἐκφωνήσεως ὑπὸ τοῦ ἰδίου Μητροπολίτου "ἀναθεματισμῶν" κατὰ ἑτεροδόξων καὶ ἀλλοθρήσκων, ὡς καὶ πάντων τῶν μετεχόντων εἰς τὴν λεγομένην Οἰκουμενικὴν Κίνησιν. Αἱ τοιαῦται ἐκδηλώσεις δὲν δύναται νὰ ὑποτιμῶνται ἢ νὰ τιμῶνται διὰ τῆς ἐνεργοῦ παρουσίας καὶ συμμετοχῆς καὶ Ἱεραρχῶν τῆς καθ' Ὑμᾶς Ἐκκλησίας, δυστυχῶς δέ, μετὰ λύπης σημειοῦμεν, καὶ ἐκπροσώπων τῆς Ὑμετέρας Μακαριότητος, καθ' ὅτι ἐκφράζονται ἐν αὐταῖς θέσεις καὶ ἀπόψεις στρεφόμεναι κατὰ τῆς ἡγεσίας τῶν Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν καὶ τῶν συνοδικῶς εἰλημμένων ἀποφάσεων αὐτῶν, ἀλλὰ καὶ ἐσχάτως διὰ πρώτην φορὰν καὶ κατὰ αὐτοῦ τοῦ πανιέρου θεσμοῦ τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου, τοῦ διὰ τοῦ παραδείγματος καὶ τῆς θυσιαστικῆς μαρτυρίας καὶ τῶν ἀνὰ τοὺς αἰῶνας ἀγώνων αὐτοῦ ὑπάρξαντος καὶ ὑπάρχοντος κήρυκος, προασπιστοῦ καὶ φύλακος τῆς Ὀρθοδόξου ἡμῶν πίστεως καὶ μαρτυρίας καὶ τῆς κανονικῆς τάξεως ἐν τῇ Ἁγιωτάτῃ ἡμῶν Ἐκκλησία.
Μετ' εὐλόγου ἐκπλήξεως διὰ τὰς ἀποδιδομένας κατὰ τὰς ἐν λόγῳ ἐκδηλώσεις μονομερεῖς καὶ ἐπιλεκτικὰς ἀναφορὰς καὶ ἑρμηνείας, κατὰ τῆς Ὀρθοδόξου μαρτυρίας τῆς καθ' ἡμᾶς πρωτοθρόνου Ἐκκλησίας καὶ τῆς συμμετοχῆς αὐτῆς εἰς τὰς ἐν λόγῳ διεκκλησιαστικὰς καὶ διαχριστριανικὰς συναντήσεις, ἐπὶ τῷ τέλει τῆς ἐκπληρώσεως, ἄνευ οὐδεμιᾶς ὑποχωρήσεως ἐκ τῶν καιρίων τῆς ἀμωμήτου ἡμῶν Ὀρθοδόξου πίστεως, τῆς ἐντολῆς τοῦ καλέσαντος τοὺς πάντας καὶ μάλιστα τοὺς Χριστιανοὺς εἰς ἑνότητα (πρβλ. Ἰωάν. ιζ΄ 11),  ὑπογραμμίζομεν, καὶ πάλιν, λόγῳ τῆς σοβαρότητος τοῦ θέματος, καὶ τὰς ἐκ τῶν τοιούτων εὐρυτέρων ἐνεργειῶν ὀδυνηρὰς συνεπείας δι' αὐτὴν ταύτην τὴν Ἁγιωτάτην Ἐκκλησίαν τῆς Ἑλλάδος, ἀλλὰ καὶ διὰ σύνολον τὴν Ἁγίαν ἡμῶν Ὀρθόδοξον Ἐκκλησίαν καὶ τὰς διορθοδόξους σχέσεις.
Ἡ καθ' Ὑμᾶς Ἁγιωτάτη Ἐκκλησία, Μακαριώτατε Ἀδελφέ, συνῳδὰ καὶ ταῖς προβλεπομέναις ἐν τῷ Ἱδρυτικῷ τῆς Αὐτοκεφαλίας αὐτῆς Τόμῳ δεσμεύσεσιν αὐτῆς, ἱστορικῶς ἀνέκαθεν συνεπορεύθη μετὰ  τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου ἐν πᾶσι τοῖς κατὰ καιροὺς ἀναφυομένοις εὐρυτέροις καὶ γενικωτέροις ἐκκλησιαστικοῖς ζητήμασι, διορθοδόξοις, διαχριστιανικοῖς καὶ ἄλλοις, συμμετέσχε δὲ μάλιστα εἰς τὰς θεωρηθείσας καὶ ὁμοφώνως πανορθοδόξως ληφθείσας ἀποφάσεις περὶ συμμετοχῆς εἰς τοὺς ἐν λόγῳ διαλόγους καὶ ἐν γένει εἰς τὴν λεγομένην Οἰκουμενικὴν Κίνησιν.
Δὲν θὰ ἠθέλομεν νὰ ἀναφερθῶμεν συγκεκριμένως εἰς τὰς ὑπολανθανούσας μέχρι σήμερον καὶ ἐν τοῖς παρασκηνίοις, ἐν πολλοῖς, δρώσας εἰρημένας κινήσεις, αἵτινες ἀσφαλῶς τελοῦν ἐν γνώσει τῆς Ὑμετέρας Μακαριότητος καὶ τῆς Ἱερᾶς Συνόδου τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, ἐκ τῶν ὀργανουμένων ἐν τοῖς ὁρίοις τῶν διαφόρων Ἱερῶν Μητροπόλεων συγκεντρώσεων, ἀλλὰ καὶ ἐκ τοῦ ἠλεκτρονικοῦ καὶ εὐρύτερον ἐκκλησιαστικοῦ καὶ θύραθεν τύπου καὶ τῶν μέσων γενικῆς ἐνημερώσεως. Ἁπλῶς ὀφειλετικῶς ἐπισημαίνομεν τὸν ὑφιστάμενον σοβαρὸν κίνδυνον ἐκ τῶν συνεπειῶν τῶν ἐκδηλώσεων τούτων καὶ τῶν ἐκφραζομένων καὶ διατυπουμένων προφορικῶς καὶ ἐγγράφως οὐχὶ ὑγιῶν Ὀρθοδόξων θέσεων καὶ ὑπογραμμίζομεν τὴν εὐθύνην καὶ τὸ χρέος ἡμῶν, τῶν ταχθέντων ὑπὸ τῆς Θείας Προνοίας Ποιμένων καὶ ταγῶν τοῦ Ὀρθοδόξου λαοῦ τοῦ Θεοῦ ἐν τοῖς ὁρίοις ἑκάστης ἀδελφῆς αὐτοκεφάλου καὶ αὐτονόμου Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, πρὸς διατήρησιν τῆς ἑνότητος αὐτῆς καὶ τῆς μὴ δημιουργίας περαιτέρω διασπαστικῶν ἑστιῶν, ἐγκυμονουσῶν, ὡς εἰκός, ἀπροβλέπτους συνεπείας.
Μετ' ἀγωνίας δὲ σημειοῦμεν ὅτι ἡ ἀνοχὴ τῶν τοιούτων ἐνεργειῶν ὑπὸ τῆς ἡγεσίας τῶν Ἐκκλησιῶν ὑπερβαίνει τὰ τυπικὰ ὅρια ἑνὸς μονοσημάντου ζητήματος καὶ ἀξιολογεῖται ὡς πολυσήμαντον οὐσιαστικὸν ζήτημα διὰ τὴν εὔρυθμον λειτουργίαν τῆς κανονικῆς τάξεως ἐν τῇ Ὀρθοδόξῳ Ἐκκλησίᾳ, δυνάμενον νὰ ἐπιφέρῃ σύγχυσιν καὶ ἀναταραχὴν ἐν τῷ πληρώματι αὐτῆς. Ὑπὸ τὴν ἔννοιαν ταύτην ἡ Μήτηρ Ἐκκλησία, ἐν τῇ ὀφειλετικῇ μερίμνῃ αὐτῆς διὰ τὴν προστασίαν τοῦ τε γράμματος καὶ τοῦ πνεύματος τῆς Ὀρθοδόξου παραδόσεως καὶ διὰ τὴν εὐστάθειαν καὶ ἑνότητα τῶν κατὰ τόπους Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν, ἠξιολόγησε τὸ ζήτημα τοῦτο ἐπὶ τῇ βάσει τῶν ὁμοφώνων πανορθοδόξων ἀποφάσεων καὶ ἔκρινεν ὅτι θὰ ἔδει ὅπως ἑκάστη Ἐκκλησία τοποθετῆται μετὰ τῆς ἐπιβαλλομένης εὐθύνης καὶ τοῦ χρέους αὐτῆς ἔναντι τοῦ λαοῦ τοῦ Θεοῦ,  πρὸς διατήρησιν ἀκλονήτου τῆς ἐμπιστοσύνης αὐτοῦ ἔναντι τῶν ποιμένων αὐτοῦ.

Μακαριώτατε,
Γνωρίζοντες τὰ ἀνωτέρω ὀφειλετικῶς τῇ Ὑμετέρᾳ Μακαριότητι καὶ τῇ κατ' Αὐτὴν Ἁγιωτάτη καθ' Ἑλλάδα Ἐκκλησία, παρακαλοῦμεν Ὑμᾶς ἀδελφικῶς, ἐξ ὁμοφώνου Συνοδικῆς ἀποφάσεως, ὅπως ἐν τῇ διακρινούσῃ τὴν Ὑμετέραν Ἐκκλησίαν συνεπείᾳ εἰς τὰς ἑκάστοτε λαμβανομένας πανορθοδόξους ἀποφάσεις καὶ ἐνεργείας, ὀφειλετικῶς ὡς θυγάτηρ τὸ πάλαι καὶ νῦν προσφιλεστάτη Ἀδελφὴ Ἐκκλησία, ἔχουσα ὑπ' ὄψει τὰ ἀνωτέρω περὶ τῶν ἐν πάσῃ ἁδρότητι περιγραφεισῶν ἐν λόγῳ κινήσεων καὶ τὰς ἐξ αὐτῶν προβλεπομένας οὐχὶ εὐχαρίστους συνεπείας,  τοποθετηθῆτε συνοδικῶς ἐπὶ τούτῳ καὶ ἀπορρίψητε καὶ καταδικάσητε ταύτας ἐπισήμως ὡς ἀνεδαφικὰς καὶ ἐπικινδύνους, λάβητε δὲ καὶ ὡς ἐκκλησιαστικὸν σῶμα τὰς προσήκουσας ἀποφάσεις πρὸς εὐρυτέραν καταδίκην καὶ ἀπόρριψιν τῶν ἐνεργειῶν τούτων καὶ τῶν ἐκφραζομένων ἀστηρίκτων ἐν πολλοῖς, ἀνορθοδόξων καὶ ἐρχομένων εἰς ἀντίθεσιν πρὸς τὰς συνοδικὰς ἀποφάσεις τῶν Ἁγιωτάτων Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν θέσεων τῶν ἐν λόγῳ ὁμάδων.
Οὕτως, ἡ Μήτηρ Ἐκκλησία, σταθμίζουσα τὰς ὀδυνηρὰς συνεπείας διὰ τὴν ἐσωτερικὴν ἑνότητα τῆς καθ' Ὑμᾶς Ἁγιωτάτης Ἐκκλησίας καὶ εὐρύτερον τῆς Ὀρθοδοξίας, ἐπιφυλάσσεται, μετὰ τὴν ἀναμενομένην ἀπόκρισιν καὶ ἐπίσημον τοποθέτησιν τῆς Ὑμετέρας Ἐκκλησίας, ἵνα ὀφειλετικῶς προβῇ καὶ αὕτη εἰς τὰς δεούσας πανορθοδόξους ἐνεργείας διὰ τὴν ἔγκαιρον πρόληψιν ἐπαπειλουμένων ἀπευκταίων καταστάσεων.

Ἐπὶ δὲ τούτοις, ἐν ἀναμονῇ τῆς ἀποκρίσεως τῆς Ὑμετέρας Μακαριότητος, περιπτυσσόμεθα Αὐτὴν ἀδελφικῶς μετὰ βαθείας καὶ ἀναλλοιώτου ἀδελφικῆς ἀγάπης καὶ πάσης τιμῆς.

‚βιβ’ Μαρτίου ις’
Τῆς Ὑμετέρας σεβασμίας Μακαριότητος
ἀγαπητός ἐν Χριστῷ ἀδελφός

3/28/2012

ΚΑΘΑΙΡΕΘΗΚΑΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΓΙΑ ΚΑΙ ΙΕΡΑ ΣΥΝΟΔΟ Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΤΥΑΝΩΝ ΠΑΪΣΙΟΣ ΚΑΙ Ο ΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΑΠΑΜΕΙΑΣ ΒΙΚΕΝΤΙΟΣ


Ἀνακοινωθέν ἐκ τῆς Ἀρχιγραμματείας τῆς Ἁγίας καί Ἱερᾶς Συνόδου (28.03.2012)

Ἀνακοινοῦται, ὅτι κατά τήν σημερινήν συνεδρίαν τῆς Ἁγίας καί Ἱερᾶς Συνόδου, ἐπί εἰσηγήσει τῆς Κανονικῆς Ἐπιτροπῆς καί κατόπιν ἐκτενοῦς συζητήσεως, ἐπεβλήθη ὁμοφώνως ἡ ποινή τῆς καθαιρέσεως, διά τά εἰς ἅ ὑπέπεσoν κανονικά παραπτώματα, εἰς τούς Μητροπολίτην Τυάνων Παΐσιον καί Ἐπίσκοπον Ἀπαμείας Βικέντιον, πρῴην Ἡγούμενον καί ἀναπληρωτήν αὐτοῦ, ἀντιστοίχως, τῆς ἐν Ἀστορίᾳ Νέας Ὑόρκης Ἱερᾶς Πατριαρχικῆς καί Σταυροπηγιακῆς Μονῆς Ὁσίας Εἰρήνης Χρυσοβαλάντου, οἵτινες καί ἐπανήχθησαν εἰς τάς τάξεις τῶν μοναχῶν.
Ἐξ αὐτῶν, ὁ πρῶτος παρέστη καί ἀπελογήθη ἐνώπιον τοῦ Ἱεροῦ Σώματος, ἐνῷ ὁ Ἐπίσκοπος Ἀπαμείας, εὑρισκόμενος ἐν Ἀμερικῇ, ἐδήλωσεν ἀδυναμίαν ἀνταποκρίσεως εἰς τήν κλῆσιν τῆς Ἐκκλησίας καί ἐμφανίσεως ἐνώπιον τῆς Ἁγίας καί Ἱερᾶς Συνόδου.

Ἐν τοῖς Πατριαρχείοις, τῇ 28ῃ Μαρτίου 2012
Ἐκ τῆς Ἀρχιγραμματείας
τῆς Ἁγίας καί Ἱερᾶς Συνόδου

ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟΣ: "H Εκκλησία της Κωνσταντινουπόλεως είναι ένας θεσμός μοναδικός και αναντικατάστατος"


Του Νικολάου Μαγγίνα
Τις θερμές ευχαριστίες του προς τον πρώην Πρωθυπουργό Γιώργο Παπανδρέου για την όλη προσφορά και στήριξή του προς την Πρωτόθρονη Εκκλησία της Ορθοδοξίας, εξέφρασε την Κυριακή, ανήμερα της εορτής του Ευαγγελισμού και της εθνικής επετείου της Ελλάδος, ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος. 
Σε ομιλία του, μετά την κατανυκτική θεία λειτουργία που τελέστηκε στον Ι.Ναό Ευαγγελισμού Βαφεοχωρίου, παρουσία του πρώην πρωθυπουργού και της συζύγου του, ο Οικουμενικός Πατριάρχης αναφέρθηκε και στη σημασία της εορτής του Ευαγγελισμού για τη Ρωμηοσύνη της Κωνσταντινούπολης.
«Συγκεντρωθήκαμε στον Ευαγγελισμό του Βαφεοχωρίου για να εορτάσουμε αυτή τη μεγάλη ημέρα της Χριστιανοσύνης, την ημέρα της πίστεως μας και να ανανεώσουμε την πίστη μας εις τον Θεόν και να ανανεώσουμε τις ελπίδες μας για ένα καλύτερο αύριο», είπε ο Οικουμενικός Πατριάρχης. Παίρνοντας αφορμή από τον στίχο του Ρίτσου «τη Ρωμηοσύνη μην την κλαίς», στον οποίο είχε αναφερθεί στην ομιλία του ο κ. Παύλος Παντελάρας, εκπρόσωπος της Εκκλησιαστικής Επιτροπής, ο Οικουμενικός Πατριάρχης υπογράμμισε ότι «τη Ρωμηοσύνη πράγματι να μην την κλαίει κανείς διότι γνωρίζει να αναγεννάται και από την τέφρα».
«Σήμερα το ελληνικό έθνος τιμά αυτούς οι οποίοι ηγωνίσθησαν και του εχάρισαν την ελευθερία», είπε ο Οικουμενικός Πατριάρχης και συνέχισε: «Σήμερα γιορτάζει η Ελλάς την εθνικήν της εορτήν και επιλαμβανόμεθα της ευκαιρίας για να συγχαρούμε θερμώς τον Εξοχώτατο κ. Γεώργιο Παπανδρέου, πρώην Πρωθυπουργό της Ελλάδος, τον Εντιμότατο Γενικό Πρόξενο ο οποίος επισήμως εκπροσωπεί την Ελλάδα στην Πόλη μας και όλους τους Έλληνας πολίτας γι’ αυτό το χαρμόσυνο γεγονός. Σήμερα ο ελληνικός λαός αποτίει φόρο τιμής και ευγνωμοσύνης προς όλους αυτούς οι οποίοι αγωνίσθηκαν για να του χαρίσουν το μεγάλο δώρο της ελευθερίας. Εξοχώτατε και φίλτατε κ. Πρόεδρε, σας καλωσορίζομεν σήμερα, αυτή τη χρονιάρα ημέρα εν μέσω ημών των Ρωμηών της Πόλης και ενώπιον του εκκλησιάσματος σας εκφράζω την ευγνωμοσύνη του Οικουμενικού Πατριαρχείου και της εδώ Ομογενείας και εμού προσωπικώς διότι όλα αυτά τα χρόνια που διαχειριστήκατε τας τύχας του ελληνικού λαού σταθήκατε δίπλα στην Μητέρα Εκκλησία με σεβασμόν, με προσοχήν προς τα αιτήματά της, με πόνο για τα προβλήματά της, την στηρίξατε, την ενισχύσατε και είμαι βέβαιος ότι και εις το μέλλον από οιασδήποτε θέσεως θα σας καλέσει το Έθνος να το υπηρετήσετε, θα είστε πάντοτε εις το πλευρόν της Μητρός Εκκλησίας. Διότι η Εκκλησία της Κωνσταντινουπόλεως, όπως γνωρίζουμε όλοι και ζούμε, είναι ένας θεσμός μοναδικός και αναντικατάστατος».

3/26/2012

Ο ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ ΣΤΗ ΔΙΑΛΕΞΗ ΤΟΥ ΚΑΘΗΓΗΤΗ ΝΙΚΟΥ ΑΛΙΒΙΖΑΤΟΥ ΣΤΟ ΓΑΛΑΤΑ


Το Σάββατο, 24 Μαρτίου στην Αστική Σχολή Γαλατά το κτίριο της οποίας είχε μεταβιβαστεί μόλις την προηγούμενη μέρα στο βακούφι, πραγματοποιήθηκε η διάλεξη του καθηγητή του Πανεπιστημίου Αθηνών Νίκου Αλιβιζάτου με θέμα «Η ιδιότητα του πολίτη στην σύγχρονη Τουρκία».
Την εκδήλωση τίμησε με την παρουσία του ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος.
Χαιρετισμό απηύθυνε ο Λάκης Βίγκας πρόεδρος του Συνδέσμου Υποστήριξης Ρωμαίικων Κοινοτικών Ιδρυμάτων που είχε και την πρωτοβουλία διοργάνωσης της εκδήλωσης, λέγοντας πως είναι μια ιδιαίτερα συγκινητική ημέρα για την ομογένεια καθώς μετά από 38 χρόνια επιστράφηκε το κτίριο του σχολείου στους νόμιμους κατόχους του, δηλαδή στο βακούφι της Αστικής Σχολής Γαλατά, «η άνοιξη μπήκε όχι μονάχα κυριολεκτικά αλλά και στις καρδιές μας» είπε ευχαριστώντας όλους εκείνους οι οποίοι συνέβαλαν με τους κόπους τους όλα αυτά τα χρόνια. Επίσης, πρόσθεσε ότι αυτό το γεγονός σηματοδοτεί και την επιστροφή της κοινότητας στον Γαλατά που για αιώνες αποτελούσε γειτονιά των Ρωμιών της Πόλης.
Μετά το τέλος της διάλεξης του καθηγητή Ν. Αλιβιζάτου, χαιρετισμό, επίσης, απηύθυνε ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος, ο οποίος μίλησε για τη σημασία επιστροφής του κτιρίου της σχολής Γαλατά ευχόμενος να είναι η αρχή για την επιστροφή στην κοινότητα και των τριών ιερών ναών του Γαλατά.
Περισσότερα για την όλη εκδήλωση διαβάστε στο Rumavader.

3/25/2012

Ο Γ. ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ ΣΤΟ ΒΑΦΕΟΧΩΡΙΟ ΟΠΟΥ ΧΟΡΟΣΤΑΤΗΣΕ Ο ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ

φωτογραφίες: Νικόλαος Μαγγίνας

Στον πανηγυρίζοντα Ι. Ναό Ευαγγελισμού της Θεοτόκου Βαφεοχωρίου χοροστάτησε σήμερα ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος, στην Θ. Λειτουργία που τελέστηκε για την μεγάλη γιορτή του Ευαγγελισμού.
Εκκλησιάσθηκε και ο πρ. Πρωθυπουργός της Ελλάδος Γεώργιος Παπανδρέου, με τη σύζυγό του Άντα, ο οποίος βρίσκεται στην Κωνσταντινούπολη για τις εργασίες της Σοσιαλιστικής Διεθνούς, της οποίας είναι πρόεδρος.
Ακολούθησε δεξίωση στην Κοινοτική Αίθουσα.
Σύμφωνα με σχετικό ανακοινωθέν του Οικουμενικού Πατριαρχείου, στο Ιερό Ναό του Ευαγγελισμού Βαφεοχωρίου:
Ἐκκλησιάσθησαν ὁ Σεβ. Μητροπολίτης Πιττσβούργου κ. Σάββας, ὁ Ἐξοχ. κ. Γεώργιος Παπανδρέου, Πρόεδρος τῆς Σοσιαλιστικῆς Διεθνοῦς, μετά τῆς συζύγου αὐτοῦ Εὐγεν. κ. Ἄντας, ὁ Ἐξοχ. Πρέσβυς κ. Λεωνίδας Χρυσανθόπουλος, ὁ Ἐντιμ. κ. Νικόλαος Ματθιουδάκης, Γενικός Πρόξενος τῆς Ἑλλάδος ἐν τῇ Πόλει, μετά τῆς συζύγου αὐτοῦ Εὐγεν. κ. Αἰκατερίνης Βαρβαρήγου, Προξένου ἐν Ἀδριανουπόλει, προσκυνηταί ἐκ τοῦ ἐξωτερικοῦ καί πιστοί ἐντεῦθεν.
Μετά τήν Θείαν Λειτουργίαν, ἡ Α. Θ. Παναγιότης, ὁ Πατριάρχης, ἀνέγνω Τρισάγιον πρό τοῦ ὄπισθεν τοῦ Ἱεροῦ Βήματος τάφου τῶν γεννητόρων, ἀδελφῶν καί συγγενῶν τοῦ ἐκ τῶν προκατόχων Αὐτοῦ καί γόνου τῆς Κοινότητος Βαφεοχωρίου ἀοιδίμου Πατριάρχου Ἰωακείμ τοῦ Γ´.
Ἐπηκολούθησε δεξίωσις ἐν τῇ Κοινοτικῇ αἰθούσῃ, καθ’ἥν ὡμίλησαν ὁ Σεβ. Μητροπολίτης Μυριοφύτου καί Περιστάσεως κ. Εἰρηναῖος, Ἐπόπτης τῆς Περιφερείας Βοσπόρου, ὁ Ἐντιμ. κ. Παῦλος Παντελάρας, ἐκ μέρους τῆς Ἐκκλησιαστικῆς Ἐπιτροπῆς, καί ὁ Πατριάρχης, Ὅστις τήν μεσημβρίαν ηὐλόγησε τό ὑπό τῆς Κοινότητος παρατεθέν γεῦμα ἐν τῷ ἐν Θεραπείοις ἑστιατορίῳ Kıyı, εἰς ὅ παρεκάθησε καί ὁ Ἐξοχ. κ. Γεώργιος Παπανδρέου μετά τῶν συνοδῶν αὐτοῦ.


Η ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΤΟΥ ΓΙΩΡΓΟΥ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ ΜΕ ΤΟΝ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟ ΠΑΤΡΙΡΧΗ

φωτογραφίες: Νικόλαος Μαγγίνας
Το Φανάρι επισκέφθηκε ο πρ. Πρωθυπουργός της Ελλάδος Γεώργιος Παπανδρέου το μεσημέρι της Παρασκευής 23 Μαρτίου, και είχε εγκάρδια συνάντηση με τον Οικουμενικό Πατριάρχη Βαρθολομαίο.
Ο πρ. Πρωθυπουργός ήταν στην Κωνσταντινούπολη για να συμμετάσχει στην συνάντηση της Ειδικής Επιτροπής της Σοσιαλιστικής Διεθνούς για τον Αραβικό Κόσμο, της οποίας είναι Πρόεδρος.
Ο Οικουμενικός Πατριάρχης είπε στον Γ. Παπανδρέου ότι τον θεωρεί φίλο του Πατριαρχείου και προσωπικό του φίλο και του ευχήθηκε την ευλογία του Θεού και για τώρα και για το μέλλον.
Ακολούθησε ο εξής διάλογος μεταξύ των δύο ανδρών:
Γ. Π.: Είναι πάντα δική μου η χαρά, δική μας, να είμαστε κοντά σας, υποστηρίζοντας πάντα το Πατριαρχείο και το έργο σας. 
Π. Β.: Ακόμη και χθες, για την οικουμενικότητα… 
Γ. Π.: Ακριβώς. Και σήμερα, στην παρέμβασή μου, αναφέρθηκα στα θέματα αυτά, στην ευαισθησία που έχουμε εμείς πάντοτε στα θέματα του Πατριαρχείου. Και βεβαίως, και το δικό σας έργο είναι πάντα πολύ σημαντικό για την οικουμενική αντίληψη, την οποία έχετε γύρω από τα θέματα του διαλόγου των θρησκειών, των πολιτισμών, αλλά και για το περιβάλλον, όπου είστε πρωτοστάτης και, μάλιστα, σε εποχές που δεν ήταν και της μόδας… 
Π.Β.: Το Πατριαρχείο μας ήταν πρωτεργάτης και πρωτοπόρος σε αυτά τα θέματα της οικολογίας και των διαθρησκειακών διαλόγων.  Αυτό το λέγω με υπερηφάνεια, όχι ως πρόσωπο, αλλά ως Πατριαρχείο. Αρχίσαμε τους διαθρησκειακούς διαλόγους με το Ισλάμ και με τον Ιουδαϊσμό πριν από 25 χρόνια και πλέον, που τότε κανείς δεν προσήγγιζε με θάρρος αυτά τα θέματα. 
Το Πατριαρχείο μας είχε πάντοτε μια ευρύτητα αντιλήψεως, είχε πάντοτε ανοιχτούς ορίζοντες και εγώ απλώς είμαι φορεύς αυτής της αντιλήψεως και αυτής της παραδόσεως. Και μαζί με τους συνεργάτες μου, κάνουμε το καλύτερο δυνατό υπό τας καλυτέρας σημερινάς συνθήκας. 
Όντως, είναι καλύτερες οι συνθήκες για το Πατριαρχείο μας και για την Ομογένεια και για όλες τις μειονότητες εδώ. Χάρις εις την τολμηρά ηγεσία του κ. Ερντογάν, αλλά και της Κυβερνήσεώς του, αναπνεύσαμε σε πολλά θέματα. 
Ακόμη χθες, πήραμε και τον τίτλο ιδιοκτησίας ενός μεγαλοπρεπούς κτηρίου του Δημοτικού Σχολείου του Γαλατά, το οποίο είχε κατασχεθεί από τις Αρχές. 
Γ. Π.: Είναι και συμβολικό. 
Π.Β.: Και συμβολικό, διότι εκεί στο Γαλατά είναι και οι τρεις Εκκλησίες κατειλημμένες από τον εξωμότη παπα-Ευτύμ, τις οποίες βέβαια διεκδικούμε και αρχίζουμε τώρα ένα συγκεκριμένο αγώνα για να τις επανακτήσουμε. 
Το σχολείο αυτό είναι δίπλα σε αυτές τις τρεις Εκκλησίες, οι οποίες κατεπατήθησαν και ελπίζουμε και αυτές να τις πάρουμε πίσω και να πάμε να λειτουργήσουμε. Τη Θεολογική Σχολή, να την ανοίξουμε, μας είπε ο κ. Νταβούντογλου, που ήρθε όπως ξέρετε πρόσφατα. 
Μας είπε ότι τα ολίγα νομικά κωλύματα που υπολείπονται για την επαναλειτουργία της Χάλκης θα επιλυθούν με την αναθεώρηση του Συντάγματος, η οποία και αναμένεται να ολοκληρωθεί μέχρι τέλος του τρέχοντος έτους. 
Επομένως, στις αρχές του επομένου έτους, μπορούμε να ελπίζουμε ότι θα ανοίξει η Θεολογική Σχολή, αιρομένων αυτών των τελευταίων κωλυμάτων, που λέγεται ότι υπάρχουν. 
Γ.Π.: Παναγιότατε, ξέρουμε τον αγώνα σας, έχουμε στηρίξει και εμείς ποικιλοτρόπως τον αγώνα αυτό, όχι μόνο λόγω της ιδιαίτερης ευαισθησίας που έχει ο Ελληνισμός και η Ορθοδοξία, αλλά και λόγω των αρχών που πρεσβεύουμε, ως χώρα δημοκρατική, ως χώρα-μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, για την αποκατάσταση και την προστασία των θρησκευτικών και ανθρωπίνων δικαιωμάτων σε κάθε χώρα, η οποία θέλει βεβαίως να είναι μέσα σε αυτή την οικογένεια. 
Μια οικογένεια αξιών, που λέγεται «ευρωπαϊκή οικογένεια». Και μάλιστα, καθώς είπατε για το διαθρησκειακό διάλογο, εμείς σήμερα, με την ιδιότητα του Προεδρείου της Σοσιαλιστικής Διεθνούς, συζητάμε εδώ, στην Τουρκία, με μια Επιτροπή που έχουμε δημιουργήσει για τη λεγόμενη «Αραβική Άνοιξη». Και βεβαίως, ένα μεγάλο θέμα, το οποίο έχει τεθεί και συζητάμε, είναι η σχέση Δημοκρατίας – Ισλάμ, υπάρχουν εκπρόσωποι από όλες τις αραβικές χώρες και έχει πολύ μεγάλο ενδιαφέρον. 
Γι' αυτό, τα δικά σας λόγια, το δικό σας έργο είναι και για τη σημερινή περίοδο πολύ χρήσιμο, για την εξέλιξη που θα υπάρξει και τις σχέσεις που θα διαμορφωθούν με τον αραβικό κόσμο γύρω από τα θέματα αυτά. 
Κατά την συνάντηση ήσαν παρόντες ο Μητροπολίτης Καλλιουπόλεως και Μαδύτου Στέφανος, Πρωτοσυγκελλεύων, και ο Αρχιμανδρίτης Βαρθολομαίος, Αρχιγραμματεύς της Αγίας και Ιεράς Συνόδου. 
Τον πρ. Πρωθυπουργό συνόδευαν η σύζυγος του Άντα, ο Γενικός Πρόξενος της Ελλάδος στην Πόλη Νικόλαος Ματθιουδάκης και συνεργάτες του. Ο Γ. Παπανδρέου προσκύνησε στον Πατριαρχικό Ναό και ξεναγήθηκε στην αίθουσα εψήσεως του Αγίου Μύρου, αφού την Μ. Εβδομάδα θα λάβει χώρα στο Πατριαρχεί η Τελετή του Αγίου Μύρου.
Με πληροφορίες και από τον επίσημο ιστότοπο του πρ. Πρωθυπουργού εδώ.

3/24/2012

Ο ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ ΣΤΟΝ ΠΑΙΔΙΚΟ ΣΤΑΘΜΟ ΤΟΥ ΠΕΡΑ


Τον παιδικό σταθμό που λειτουργεί στην Αγία Τριάδα υπό την αιγίδα του Συνδέσμου Υποστήριξης Ρωμαίϊκων Κοινοτικών Ιδρυμάτων και την ευγενή υποστήριξη της Κοινότητας Πέρα, επισκέφθηκε εκτός προγράμματος ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος, πριν από λίγες μέρες
"Μιας και βρέθηκα κοντά, επωφελήθηκα της ευκαιρίας και ήρθα για να αιφνιδιάσω τις διδασκάλισσες και τα παιδάκια, να τους δείξω για ακόμη μια φορά την αγάπη και το ενδιαφέρον τόσο της Εκκλησίας και το προσωπικό μου" είπε ο Προκαθήμενος της Ορθοδοξίας στην "Η" και συνέχισε:
"Αυτά είναι η αυριανή ελπίδα μας. Συγχαίρω όσους είχαν την έμπνευση να δημιουργήσουν τον θεσμό του Σχολείου της Προνηπιακής Ηλικίας και κυρίως την κ. Αγάπη, η οποία είναι η ψυχή αυτής της πρωτοβουλίας. Είναι άξιοι συγχαρητηρίων και ευγνωμοσύνης. Εύχομαι το σχολείο να προοδεύει και να επεκταθεί και αλλού. Αυτό που προέχει είναι να λειτουργεί ο θεσμός και να μαζεύει και άλλα παιδάκια".
Ο κ. Βαρθολομαίος στην σύντομη επίσκεψη του μίλησε και έπαιξε με τα μικρά παιδιά που αιφνιδιάστηκαν και αυτά ευχάριστα με την παρουσία του.

3/23/2012

ΜΗΝΥΜΑ ΤΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΟΥ ΣΕ ΔΙΕΘΝΕΣ ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΓΙΑ ΤΟ ΚΛΙΜΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΝΕΡΓΕΙΑ


Tη Δευτέρα 19 Μαρτίου 2012, πραγματοποιήθηκε Διεθνές Συνέδριο για το κλίμα και την ενέργεια / Interfaith Climate and Energy Conference στο Ίδρυμα Adenauer επί της συνοικίας Mishkenot Sha’ananim, της πρώτης συνοικίας των Ιεροσολύμων εκτός των τειχών της Παλαιάς Πόλεως των Ιεροσολύμων, δυτικώς έναντι του λόφου της Αγίας Σιών.
Στο Συνέδριο αυτό ήταν προσκεκλημένος ως ομιλητής και ο Πατριάρχης Ιεροσολύμων Θεόφιλος, ενώ  μεταδόθηκε βιντεοσκοπημένο μήνυμα του Οικουμενικού Πατριάρχου Βαρθολομαίου, γνωστού παγκοσμίως για τις οικολογικές του πρωτοβουλίες, το οποίο παραθέτουμε στη συνέχεια:

His All-Holiness Ecumenical Patriarch Bartholomew
To the Interfaith Climate and Energy Conference Of The Interfaith Center for Sustainable Development (Jerusalem, March 2012)

“Dear friends, beloved conference participants,
It is a joy and privilege to address you from the venerable See of the Ecumenical Patriarchate as you assemble for the Interfaith Climate and Energy Conference.
For the Orthodox Christian Church, the protection of the environment as God’s creation is the supreme responsibility of human beings, quite apart from any material or other financial benefits that it may bring, in the Book of Genesis, we are told that God gave the gift of this “very beautiful” world to humanity together with the commandment to “serve and preserve” it. There is an intimate relationship between the Creator and the creation. Our understanding of salvation is not other-worldly, but involves the transfiguration of this world. The natural environment cannot be separated from personal piety and spirituality.
This means that environmental awareness and sustainable development constitute a profoundly moral and spiritual problem. To persist in the current path of ecological destruction is not only foolish. It is suicidal and – as we have repeatedly emphasized – sinful. It is an act of arrogance against God and defiance against nature.
Indeed, the care for and protection of Creation constitutes the responsibility of everyone on an individual and collective level. Moreover, the political authorities of each nation have a greater responsibility to evaluate the situation in order to propose actions and legislate measures.
This is why, over the last two decades, the Orthodox Church has prayed throughout the world for the protection and preservation of the natural environment.
More specifically, the Ecumenical Patriarchate has organized eight interfaith and interdisciplinary ecological symposia throughout the world -including the Mediterranean Sea, the Arctic Ocean, and the Mississippi River -to gather scientists and theologians, politicians and policy makers, business leaders and NGOs, as well as activists and journalists, to explore the impact of our actions on the waters of the world.
We must recognize the inseparable connection between ecology and economy, between global poverty and environmental pollution. Conservation and compassion are interdependent. The web of life is a sacred gift of God -ever so precious and ever so delicate. We must serve our neighbor and preserve our world with humility and generosity, in a spirit, of simplicity and solidarity. The footprint that we leave on our world must be lighter, much lighter.
Faith communities must first put their own houses in order. Therefore, on a more practical and pastoral level, we have reached out to our parishes throughout the world in order to inspire and assist them to become “greener” as communities and individuals. In local parishes, we have developed educational resources and are urging our faithful to learn to sacrifice and live with less instead of more. This is the balance that we require if we are going to acquire a new way of living.
Let us remember that, whoever we are, we all have our part to play, our sacred responsibility to the future, it is not too late to heal – as a people and as a planet. We can steer the earth toward our children’s future. But we cannot afford to wait or to waste time. We must act now”.

3/22/2012

Ο ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ ΚΑΙ Ο ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΣΤΗΝ ΠΡΙΓΚΗΠΟ


Ρεπορτάζ-φωτογραφίες: Νικόλαος Μαγγίνας
Την ιστορική και καταπράσινη Πρίγκηπο και ιερά προσκυνήματά της επισκέφθηκαν σήμερα ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος και ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος Ιερώνυμος.
Στην αποβάθρα της Πριγκήπου τους δύο Προκαθημένους με τις συνοδείες τους υποδέχθηκαν παράγοντες της Δημοτικής Αρχής, κληρικοί, η Πρόεδρος της Ρωμέϊκης Κοινότητας Αγνή Νικολαϊδου και άλλα στελέχη. Το προσκύνημα ξεκίνησε από τον περικαλλή Μητροπολιτικό Ναό του Αγίου Δημητρίου, ο οποίος μόλις πρόσφατα ανακαινίστηκε εκ βάθρων με τη φροντίδα του ποιμενάρχη των Πριγκηποννήσων, Μητροπολίτη Ιακώβου.

Ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών Ιερώνυμος, ο Μητροπολίτης Ελασσώνος Βασίλειος και ο Επίσκοπος Διαυλείας Γαβριήλ έμειναν εντυπωσιασμένοι από τη μεγαλοπρέπεια του ιστορικού αυτού Ναού. Κατόπιν, αφού πέρασαν από την Πατριαρχική Μονή της Μεταμορφώσεως του Σωτήρος, ξεναγήθηκαν στο Ορφανοτροφείο της Πριγκήπου και ενημερώθηκαν από τον Πατριάρχη για τη σχεδιαζόμενη αξιοποίησή του ως διεθνούς Κέντρου για το περιβάλλον και τους διαθρησκειακούς διαλόγους.
Στη συνέχεια προσκύνησαν στην επίσης Πατριαρχική Μονή του Αγίου Γεωργίου του Κουδουνά που βρίσκεται στο υψηλότερο σημείο της νήσου και η οποία συγκεντρώνει εκατό και πλέον χιλιάδες προσκυνητές, όχι μόνον Ορθοδόξους αλλά Αρμενίους και άλλους Χριστιανούς, καθώς και Μουσουλμάνους ακόμη και Εβραίους. Η ίδρυση της Μονής αυτής ανάγεται στον 10ο αιώνα κατά τη διάρκεια της βασιλείας του Νικηφόρου Φωκά. Ο Αγιορείτης Ιερομόναχος Καλλίνικος που διακονεί με αυταπάρνηση και σεμνότητα από κοινού με άλλους Αθωνίτες Πατέρες το προσκύνημα αυτό, προσέφερε κεράσματα και αναμνηστικά βιβλία στους Υψηλούς επισκέπτες. 

Μετά τον Άγιο Γεώργιο σειρά είχε η Πατριαρχική Μονή του Αγίου Νικολάου και κατόπιν το Μουσείο των Πριγκηποννήσων. Το μεσημέρι ο Μητροπολίτης Πριγκηποννήσων Ιάκωβος παρέθεσε γεύμα στον Μητροπολιτικό Οίκο προς τιμήν των δύο Προκαθημένων στο οποίο παρακάθησε και ο Δήμαρχος των Νήσων Μουσταφά Φαρσάκογλου μαζί με συνεργάτες του.
Κατά την επιστροφή στην Πόλη και πριν την αναχώρηση του Αρχιεπισκόπου για την Αθήνα, ο Πατριάρχης είχε την ευκαιρία να διεξέλθει αρκετές σελίδες από το βιβλίο που συνέγραψε ο Αρχιεπίσκοπος και το οποίο του προσέφερε με τίτλο «Εκκλησιαστική Περιουσία και Μισθοδοσία του Κλήρου». Ο Πατριάρχης μελετώντας το βιβλίο, που κυκλοφόρησε πρόσφατα, το βρήκε «πολύ ενδιαφέρον και αποκαλυπτικό».

Αξίζει να σημειωθεί ότι ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος και ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος είχαν τη δυνατότητα, αυτό το διήμερο, να ανταλλάξουν απόψεις σε θέματα κοινού ενδιαφέροντος και να κάνουν μία γενικότερη ανασκόπηση των εκκλησιαστικών και όχι μόνο πραγμάτων.
Τον Αρχιεπίσκοπο και τη συνοδεία του προέπεμψαν στο αεροδρόμιο ο Μητροπολίτης Πριγκηποννήσων Ιάκωβος και ο Μέγας Ιεροκήρυξ π. Βησσαρίων.

3/21/2012

ΕΦΘΑΣΕ ΣΤΟ ΦΑΝΑΡΙ Ο ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΙΕΡΩΝΥΜΟΣ

Ρεπορτάζ-φωτογραφίες του Νικολάου Μαγγίνα
Στο Φανάρι έφθασε σήμερα το πρωί ο Μακαριώτατος Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος Ιερώνυμος, για να επισκεφθεί τον Οικουμενικό Πατριάρχη Βαρθολομαίο και να του ευχηθεί για την συμπλήρωση επιτυχούς εικοσαετίας από της εκλογής του στον πατριαρχικό και μαρτυρικό θρόνο της Κωνσταντινουπόλεως.
Τον Αρχιεπίσκοπο και τη συνοδεία του υποδέχθηκαν στο αεροδρόμιο ο Μητροπολίτης Πριγκηποννήσων Ιάκωβος και ο Αρχιγραμματεύς της Αγίας και Ιεράς Συνόδου Αρχιμ. Βαρθολομαίος.
Ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος, ο οποίος συνοδεύεται από τον Μητροπολίτη Ελασσώνος Βασίλειο και τον Επίσκοπο Διαυλείας Γαβριήλ, έγινε δεκτός από τον Οικουμενικό Πατριάρχη στο Πατριαρχικό Γραφείο. Κατά τη συνάντηση των δύο Προκαθημένων ήσαν, επίσης, παρόντες ο Μητροπολίτης Γέρων Νικαίας Κωνσταντίνος, ο Μητροπολίτης Περγάμου Ιωάννης και ο Αρχιγραμματεύς Αρχιμ. Βαρθολομαίος. 


Ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών Ιερώνυμος δήλωσε για την επίσκεψή του αυτή: 
«Είχαμε ιδιαίτερη χαρά σήμερα να βρισκόμαστε εδώ στην Κωνσταντινούπολη, να είμαστε κοντά στον Πατριάρχη μας. Να πούμε "Χρόνια πολλά", έστω και καθυστερημένα, μια και τώρα βρήκαμε την ευκαιρία, για τη συμπλήρωση των είκοσι χρόνων από την ενθρόνισή του. Και να του ευχηθούμε ο Θεός να του δίνει δύναμη και πολλή υπομονή για την επίλυση και αντιμετώπιση των προβλημάτων. Μία επίσκεψη εθιμοτυπική, μία επίσκεψη για να πάρουμε χαρά και δύναμη από την Κωνσταντινούπολη και από το Πατριαρχείο».

Οικουμενικός Πατριάρχης: "Χωρίς μεμψιμοιρίαν και χωρίς φοβίες και πάθη, συνεχίζουμε"

Του Νικολάου Μαγγίνα
Στο αγωνιστικό φρόνημα και την σταθερή πίστη του ολιγαρίθμου μεν, εξόχως δυναμικού δε, πληρώματος της Μητέρας Εκκλησίας στην Κωνσταντινούπολη αναφέρθηκε ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος.  
Ο Προκαθήμενος της Ορθοδοξίας, μιλώντας στην αποχαιρετιστήρια εκδήλωση για τον αποχωρούντα Πρέσβη της Ελλάδος στην Άγκυρα Φώτη Ξύδα, τον ευχαρίστησε για την προσφορά του, «εκ μέρους των πιστών Χριστιανών μας, οι οποίοι κατ’ αριθμόν έχουν μεν συρρικνωθή, αλλά κατά πνεύμα παραμένουν ισχυροί και ικανοί να διακονήσουν τα εδώ προσκυνήματα και κειμήλια της πίστεώς μας και να διατηρήσουν ζωντανάς τας παραδόσεις μας και την ιστορίαν μας».
Σε άλλο σημείο της ομιλίας του, ο Οικουμενικός Πατριάρχης σημείωσε ότι «ο πανίερος Οικουμενικός Θρόνος και το περί αυτόν εδώ “μικρόν ποίμνιον”, που χωρίς μεμψιμοιρίαν και χωρίς φοβίες και πάθη συνεχίζει την παράδοσιν των πατέρων του γρηγορούν εις τας ιεράς επάλξεις, εφ ὧν ετάχθη φρουρός και φύλαξ».
Ακολουθεί η ομιλία που πραγματοποίησε ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος στο Σισμανόγλειο Μέγαρο, στην εκδήλωση προς τιμήν του αποχωρούντος Πρέσβη Φώτη Ξύδα:

ΧΑ Ι Ρ Ε Τ Ι Σ Μ Ο Σ
ΤΗΣ Α.Θ.ΠΑΝΑΓΙΟΤΗΤΟΣ
ΤΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΟΥ
κ.κ. Β Α Ρ Θ Ο Λ Ο Μ Α Ι Ο Υ
ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΔΕΞΙΩΣΙΝ ΠΡΟΣ ΤΙΜΗΝ ΤΟΥ ΑΠΟΧΩΡΟΥΝΤΟΣ
TΗΣ ΕΝΕΡΓΟΥ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ
ΕΞΟΧ. κ. ΦΩΤΙΟΥ ΞΥΔΑ,
ΠΡΕΣΒΕΩΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΕΝ ΑΓΚΥΡᾼ
(19 Μαρτίου 2012)
Ἐξοχώτατε καί φίλτατε κύριε Πρέσβυ,
Ἱερώτατοι ἀδελφοί Ἱεράρχαι,
Ἐντιμότατε κύριε Γενικέ Πρόξενε τῆς Ἑλλάδος,
Ἀδελφοί καί τέκνα ἐν Κυρίῳ εὐλογημένα,

Τά χρόνια, οἱ μῆνες, αἱ ἡμέραι, ὁ χρόνος μέ μίαν λέξιν, παρέρχονται τόσον γρήγορα καί παραδίδονται εἰς τήν αἰωνιότητα, ὅπως ἀκριβῶς καί τά κύματα τῆς θαλάσσης εἰς τήν παραλίαν τοῦ αἰγιαλοῦ, μηδέποτε ἐπιστρέφοντα. Ἔτσι ἀκριβῶς παρέρχεται καί ἡ ζωή τῶν ἀνθρώπων εὐρύτερον, ἐνεργότερον ὅμως καί ἐμφανέστερον ἐκείνων πού ἐκλήθησαν νά διακονοῦν διαχρονικούς θεσμούς, τούς ὁποίους ἔχει καθιερώσει ἡ ἱστορία καί ὁ χρόνος.
Σεῖς, κύριε Πρέσβυ, ἐκλήθητε νά διακονήσητε ἕν Ἔθνος καί ἕνα πολιτισμόν καί μίαν παράδοσιν, εἰς κατηξιωμένους χώρους τῆς καθ᾿ ἡμᾶς Ἀνατολῆς, ὅπως εἶναι ἡ Πόλις αὐτή τοῦ Κωσταντίνου καί ἡ πρωτεύουσα τῆς Χώρας Ἄγκυρα. Καί αἱ δύο θητεῖαι σας ὑπῆρξαν σημαδιακαί, καθοριστικαί καί πλήρεις ἀγλαῶν καρπῶν, οἱ ὁποῖοι καρποί καί ἐπιτεύγματα ἀσφαλῶς δέν θά ἦτο δυνατόν νά περιγραφοῦν εἰς μίαν σύντομον ἀναφοράν τοῦ ὁμιλοῦντος, εὑρισκομένου, ὡς ἐκ τῆς ἡγετικῆς θέσεως αὐτοῦ ἐπί κεφαλῆς τοῦ ἱερωτάτου θεσμοῦ τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου, τῆς Μητρός Ἐκκλησίας, καί ἐκείνης τοῦ Ποιμένος καί ποδηγέτου καί συντονιστοῦ καί τῶν τῆς ἐνταῦθα Ὁμογενείας πραγμάτων, τοῦ ἐναπομείναντος “μικροῦ λήμματος”, εἰς θέσιν νά κρίνῃ καί νά ἀξιολογήσῃ τήν προσφοράν, τούς καρπούς καί τά ἔργα ἐκείνων οἱ ὁποῖοι ἐκλήθησαν εἰς καιρίας στιγμάς τῆς ἱστορίας νά ἀντιμετωπίσουν καταστάσεις καί εὐθύνας, καί μέ μίαν λέξιν νά ἀνθέξουν τό χρέος τῶν πολλῶν. Διό καί σᾶς συγχαίρομεν, φίλτατε κ. Πρέσβυ, διότι, πέραν τῆς ἄλλης ἤδη ἀνεγνωρισμένης διπλωματικῆς σας πολιτείας, διεκρίθητε εἰς τήν ἐν Τουρκίᾳ προσφοράν καί συμβολήν σας εἰς τήν οἰκοδομήν ἔτι περισσότερον τῶν σχέσεων μεταξύ τῶν δύο χωρῶν, τῆς προωθήσεως τῶν καλῶς ἐννοουμένων συμφερόντων τῆς εὐλογημένης, δοκιμαζομένης δέ ἀτυχῶς σήμερον, Ἑλλάδος, καί τῆς ἀντιμετωπίσεως σοβαρῶν ἀνακυψάντων ζητημάτων, εἰς καιρούς ἀρκούντως δυσχερεῖς κατά τήν ἐν τῇ Πόλει θητείαν σας, καί πλέον εὐοιώνους κατά τήν τελευταίαν ἐν Ἀγκύρᾳ τοιαύτην.
Ὁλοκάρδιον ἀπευθύνομεν χαιρετισμόν πρός ὅλους τούς παρευρισκομένους τούς προσελθόντας διά νά τιμήσωμεν τόν πιστόν Ὀρθόδοξον χριστιανόν, τόν γνήσιον πατριώτην, τόν ἐκλεκτόν καί νουνεχῆ διπλωμάτην, τόν φίλον καί ὑποστηρικτήν τῆς πολυπαθοῦς μας ἐδῶ Ρωμηοσύνης, καί μάλιστα καί κυρίως τόν ἄ ν θ ρ ω π ο ν.
Διό καί ἰδιαίτερον ἀπευθύνομεν τόν λόγον πρός τόν τιμώμενον καί προπεμπόμενον ἀπόψε ἀπό μέρους τοῦ Ἱεροῦ τῆς Ὀρθοδοξίας Κέντρου καί τοῦ ἐνταῦθα λαοῦ τοῦ Θεοῦ κ. Φώτιον Ξύδαν καί συγχαίρομεν καί εὐχαριστοῦμεν αὐτῷ ἐκ μέρους τῶν πιστῶν Χριστιανῶν μας, οἱ ὁποῖοι κατ᾿ ἀριθμόν ἔχουν μέν συρρικνωθῆ, ἀλλά κατά πνεῦμα παραμένουν ἰσχυροί καί ἱκανοί νά διακονήσουν τά ἐδῶ προσκυνήματα καί κειμήλια τῆς πίστεώς μας καί νά διατηρήσουν ζωντανάς τάς παραδόσεις μας καί τήν ἱστορίαν μας. Ἡ συμβολή σας, Ἐξοχώτατε, εἰς τάς προσπαθείας ταύτας, τάς ἐντόνως καταβαλλομένας κατά τά τελευταῖα ἔτη, ἀναγνωρίζεται ὑφ᾿ ὅλων τῶν κληθέντων διά τῆς ψήφου τῆς Ὁμογενείας νά διακονοῦν τά κοινά, ἀλλά καί ὑπό τῶν πολλῶν ἀνωνύμων, οἱ ὁποῖοι μέ τό ἀλάνθαστον αἰσθητήριον καί κριτήριον τοῦ Ρωμηοῦ γνωρίζουν νά τιμοῦν κατ᾿ ἀξίαν ἐκείνους πού διά τῆς προσφορᾶς καί διά τοῦ φωτεινοῦ παραδείγματος αὐτῶν συντελοῦν εἰς τήν συνέχισιν καί διαιώνισιν τοῦ Ὡραίου, τοῦ Μεγάλου καί τοῦ Ἀληθινοῦ, τό ὁποῖον ἐξεπροσώπησεν ἱστορικῶς καί συνεχίζει καί σήμερον νά μαρτυρῇ ὁ πανίερος Οἰκουμενικός Θρόνος καί τό περί αὐτόν ἐδῶ “μικρόν ποίμνιον”, πού χωρίς μεμψιμοιρίαν καί χωρίς φοβίες καί πάθη συνεχίζει τήν παράδοσιν τῶν πατέρων του γρηγοροῦν εἰς τάς ἱεράς ἐπάλξεις, ἐφ᾿ ὧν ἐτάχθη φρουρός καί φύλαξ.
Ὅλα αὐτά συντελοῦν, ὥστε νά ἔχωμεν εἰς τήν μνήμην μας ἀνεξίτηλον καί εὐχάριστον τήν ἀνάμνησιν τῆς ἐντεῦθεν διελεύσεώς σας καί τήν βεβαιότητα ὅτι εἶσθε καί θά παραμείνετε ἕνας γνήσιος ρωμηός, ὡς προερχόμενος μάλιστα ἐκ τῆς ὡραίας καί ἁγιοτόκου Μυτιλήνης, τῆς προβαλλούσης τόν γνήσιον αἰγαιοπελαγιτικόν πολιτισμόν καί τό ἦθος, ὅπως καί τά γειτονικά μαρτυρικά νησιά, ἡ γενέτειρα τῆς ἡμετέρας Μετριότητος Ἴμβρος καί ἡ Τένεδος.
Ὀφείλομεν, λοιπόν, βαθεῖαν εὐχαριστίαν καί τιμήν καί ἀναγνώρισιν εἰς τήν ἀγάπην σας, κύριε Πρέσβυ. Εἶναι ἀπόρροια κυρίως τῆς χριστιανικῆς πίστεώς μας καί τοῦ χριστιανικοῦ ἤθους μας τό γεγονός, ὅτι τό Γένος μας ἔχει ἀναδείξει καί ἐξακολουθεῖ νά ἀναδεικνύῃ ἐκλεκτούς κληρικούς, διπλωμάτας καί ἀνθρώπους ἀφωσιωμένους εἰς τήν παράδοσίν του. Σεῖς, πέραν ὅλων τῶν ἄλλων, διεκρίθητε διά τήν σοφίαν, τήν σύνεσιν καί τήν ἐπιστημοσύνην καί κατάρτισίν σας εἰς τήν “τέχνην”, δι᾿ ἡμᾶς “λειτούργημα” τοῦ διπλωμάτου, τά ὁποῖα συνεδυάσατε μέ τήν ἁπλότητα, τήν πρᾳότητα καί τήν καλήν ἀνατροφήν σας. Συνεδυάσατε, κατ᾿ αὐτόν τόν τρόπον, τό ἦθος πρός τήν ἀληθῆ σοφίαν, ἡ ὁποία ἀποκλείει τήν ἐριστικότητα καί τόν πικρόν ζῆλον, καί ἡ διακονία σας ὑπῆρξεν “ἁγνή, ἔπειτα εἰρηνική, ἐπιεικής, εὐπειθής, μεστή ἐλέους καί καρπῶν ἀγαθῶν, ἀδιάκριτος καί ἀνυπόκριτος” (πρβλ. Ἰακ. 3,17).

Μέ τά αἰσθήματα αὐτά, τά καρδιακά καί εἰλικρινῆ, σᾶς ἀποχαιρετοῦμεν, κύριε Πρέσβυ, καί σᾶς κατευοδώνομεν ἀπό τῆς Μητρός Ἐκκλησίας, τῆς σεπτῆς Ἱεραρχίας αὐτῆς, τῶν ρωμηῶν τῆς Πόλεως καί προσωπικῶς, εἰς τήν ὡραίαν γενέτειράν σας, τήν Μυτιλήνην, καί σᾶς εὐχόμεθα νά ἔχετε ὑγείαν καί εὐημερίαν μαζί μέ τήν σεβαστήν μητέρα σας καί νά συνεχίσετε νά εἶσθε καί ἐκεῖθεν κοντά μας, μέ τήν σκέψιν καί τήν προσευχήν σας, καί νά μᾶς ἐνισχύετε εἰς τήν διακονίαν μας πρός τήν κληροδοσίαν τῶν πατέρων μας.
Εὐχαριστοῦμεν τόν ὀργανώσαντα τήν συγκινητικήν αὐτήν ἐκδήλωσιν Ἐντιμότατον κύριον Γενικόν Πρόξενον. Εὐχαριστοῦμεν τούς προσελθόντας διά νά σᾶς τιμήσουν καί νά ἐκφράσουν τήν εὐχαριστίαν συνόλου τῆς περί ἡμᾶς Ὁμογενείας. Καί εὐχόμεθα καί πάλιν ἐπιτυχῆ συνέχειαν τῆς ζωῆς, μαρτυρίας καί προσφορᾶς σας καί πᾶσαν παρά Θεοῦ εὐλογίαν καί πρόοδον, σᾶς καταστέφομεν μέ τήν ὁλοκάρδιον πατρικήν μας εὐχήν καί Πατριαρχικήν εὐλογίαν καί ἐπικαλούμεθα ἐπί τήν ὑμετέραν φίλην ᾿Εξοχότητα καί ἐπί πάντας τήν Χάριν, τό Ἔλεος καί τήν Εὐλογίαν τοῦ Θεοῦ τῶν πατέρων μας καί τῆς Ὑπερμάχου Στρατηγοῦ καί Εὐαγγελιστίας τοῦ Γένους μας Κυρίας Θεοτόκου.

3/18/2012

ΤΟ ΚΗΡΥΓΜΑ ΤΟΥ Μ. ΑΡΧΙΔΙΑΚΟΝΟΥ ΜΑΞΙΜΟΥ ΣΤΟΝ ΠΑΤΡΙΑΡΧΙΚΟ ΝΑΟ ΤΗΝ ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΣΤΑΥΡΟΠΡΟΣΚΥΝΗΣΕΩΣ

φωτό Αρχείου: Ν. Μαγγίνας

Σταυρός, Ἔσχατα, Εὐχαριστία
Πρός ἕνα ἐκκλησιαστικόν ἐλιτισμόν;

Ὑπό Πανοσιολ. Μ. Ἀρχιδιακόνου κ. Μαξίμου

Παναγιώτατε Δέσποτα,
Σεβασμία τῶν Ἱεραρχῶν χορεία,
Λαέ τοῦ Θεοῦ,

Μετά πολλῆς λαμπρότητος καί πανηγυρικῶν ὕμνων ἑορτάζει σήμερον ἡ Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία τήν Κυριακήν τῆς Σταυροπροσκυνήσεως.
Ὁ Σταυρός εἶναι διά τήν Ὀρθόδοξον Ἐκκλησίαν ζωοποιός, διότι μόνον διά τῆς ζωηφόρου Ἀναστάσεως κατανοεῖται καί λαμβάνει θεολογικήν δικαίωσιν. Καί τήν πραγματικότητα ταύτην τοῦ ζωηφόρου Σταυροῦ βιοῖ κατ’ἐξοχήν ἡ ἐσταυρωμένη Ἁγία τοῦ Χριστοῦ Μ. Ἐκκλησία, ἡ ὁποία εἰς τάς ποικίλας διακυμάνσεις τοῦ βίου της ὑπέμεινεν, ἔπαθεν, ἐσταυρώθη, κρατήσασα ὅμως πάντοτε ἀναμμένην τήν κανδῆλαν τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Κυρίου.
Ἡ Ἁγία τοῦ Χριστοῦ Μ. Ἐκκλησία εἶναι Μεγάλη, διότι σταυροῦται καί λαμβάνει ταυτοχρόνως τήν πεῖραν τῆς Ἀναστάσεως. Δέν νοεῖται Σταυρός ἄνευ Ἀναστάσεως, ἀλλά οὔτε καί Ἀνάστασις ἄνευ Σταυροῦ. Καθ’ ὅν χρόνον τά μέλη τῆς Ἐκκλησίας ὑπάρχουν ἐντός τῆς μεταπτωτικῆς ἱστορικῆς πραγματικότητος, φέρουν τά στίγματα τοῦ Σταυροῦ, δηλαδή τόν ἀγῶνα ἐναντίον τῶν παθῶν, τήν ἄσκησιν, ἀλλά καί τόν θάνατον. Ὁ θησαυρός της εἶναι «ἐν ὀστρακίνοις σκεύεσι», κατά τόν παύλειον λόγον, φέρουν δέ τά μέλη της τήν νέκρωσιν τοῦ Κυρίου ἐν τῷ σώματι αὐτῶν «ἵνα καί ἡ ζωή τοῦ Ἰησοῦ ἐν τῷ σώματι ἡμῶν φανερωθῇ (πρβλ. Β’ Κορ. δ’, 8-10).
Καί ἡ ζωή τοῦ Κυρίου φανεροῦται καί ἀποκαλύπτεται ἐν τῇ Εὐχαριστίᾳ, δηλαδή ἐν τῇ μεταλήψει τοῦ Σώματος καί Αἵματος Αὐτοῦ, ἐν τῇ κοινωνίᾳ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, τήν ὁποίαν αἰτούμεθα κατά τήν τέλεσιν τῆς Θείας Λειτουργίας. Κοινωνία οὐχί μόνον ἑνός ἑκάστου ἐξ ἡμῶν μετά τοῦ σώματος τοῦ Θεανθρώπου, ἀλλά καί μεταξύ ἡμῶν. Καί ἡ Εὐχαριστία εἶναι φανέρωσις τοῦ γεγονότος τῆς Ἐκκλησίας, «ἡ Ἐκκλησία ἐν τοῖς μυστηρίοις σημαίνεται» λέγει χαρακτηριστικῶς ὁ Νικόλαος Καβάσιλας καί συνεχίζει μέ τόν ἴδιον τόνον ὅτι «τήν τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησίαν εἴ τις ἰδεῖν δυνηθείη, οὐδέν ἕτερον ἤ αὐτό μόνον τό Κυριακόν σῶμα ὄψεται». Ἡ λαϊκή εὐσέβεια ταυτίζει τήν Εὐχαριστίαν, τήν Θείαν Λειτουργίαν, μέ τήν Ἐκκλησίαν: διά τόν πιστόν λαόν ἡ φράσις «Πηγαίνω στήν Ἐκκλησία», σημαίνει κυριολεκτικῶς μεταβαίνω εἰς τήν Θείαν Λειτουργίαν.
Ὑπερτονισμός τοῦ ἀναστασίμου χαρακτῆρος τῆς Ἐκκλησίας μέ ταυτόχρονον παραθεώρησιν τοῦ σταυρικοῦ χαρακτῆρος τῆς ἐκκλησιαστικῆς ζωῆς εἶναι ἀνεπίτρεπτος. Οὔτε ὑπάρχει διχοτόμησις τῆς ἐκκλησιαστικῆς ζωῆς, λόγῳ ὀξείας διαχωρίσεως μεταξύ Σταυροῦ καί Ἀναστάσεως. Εἶναι ὀρθόν ὅτι δέν δύναται νά παραθεωρηθῇ ὁ ἀσκητικός καί σταυρικός χαρακτήρ τῆς Ἐκκλησίας, πλήν ὅμως ἐν τῇ ἐσχάτῃ ἡμέρᾳ τῆς Βασιλείας τοῦ Θεοῦ θά ἐξαλειφθῇ τό σταυρικόν βίωμα καί θά ἐπικρατήσῃ μόνον ἡ ἀνεκλάλητος ἀναστάσιμος χαρά καί ἡ ἄφθαρτος δόξα τῶν υἱῶν τοῦ Θεοῦ Πατρός.
Ἐν τῇ ἐσχατολογικῇ ταύτῃ ἐννοίᾳ δέν θά ὑπάρχῃ βίωσις τοῦ μυστηρίου τοῦ Σταυροῦ, δηλαδή ἀσκητικός ἀγών, μετάνοια καί πόρευσις πρός τήν κάθαρσιν καί τήν φώτισιν. Τά πάντα θά λάμπουν ἀπό τό φῶς τῆς Βασιλείας τοῦ Θεοῦ καί θά πορευόμεθα ἀπό τελειότητος εἰς τελειότητα, «ἀτέλεστος τελειότης». Ὁ χρόνος καί ὁ χῶρος δέν θά καταργηθοῦν- δέν θά ὑπάρχομεν ἐκτός χώρου καί χρόνου- ἀλλά ὁ χωροχρόνος θά ἁγιασθῇ καί ἀντί νά διαιρῇ θά ἑνώνῃ πάντας ἡμᾶς εἰς μίαν ἀδιαίρετον καί ἀθάνατον σύναξιν.
Ἐν τῇ εὐχαριστιακῇ συνάξει προσφέρομεν θυσίαν ἀναίμακτον, τόν Ἀμνόν τοῦ Θεοῦ καί οὐδείς δύναται νά ἀρνηθῇ τόν θυσιαστικόν χαρακτῆρα τῆς Εὐχαριστίας, ὁ ὁποῖος μαρτυρεῖται ἀπό τήν Πατερικήν καί Λειτουργικήν Παράδοσιν τῆς Ἐκκλησίας. Ἐν τούτοις, ἡ εὐχαριστιακή θυσία νοηματοδοτεῖται ἀπό τό γεγονός τῆς Ἀναστάσεως. Τά ἔσχατα εἰσέρχονται καί ἁγιάζουν τήν ἱστορίαν διά τῆς ἀγαπητικῆς ἑνώσεως τῶν πάντων ἐν Χριστῷ. Ἡ φύσις, λοιπόν, τῆς Ἐκκλησίας εἶναι κατ’ ἐξοχήν εὐχαριστιακή καί ἐσχατολογική.
Ἐάν ἡ βίωσις τῶν ἐσχάτων συναρτᾶται ἀπό τήν μετοχήν τοῦ Χριστιανοῦ εἰς τήν θεοποιόν καί καθαρτικήν ἐνέργειαν τοῦ Θεοῦ, τότε ἡ θέσις αὕτη δύναται νά ὁδηγήσῃ εἰς ἐκκλησιαστικόν-πνευματικόν ἐλιτισμόν, δηλαδή εἰς μίαν ὡριγενιστικοῦ τύπου κατανόησιν τῆς Ἐκκλησίας ὡς ἀποκλειστικοῦ χώρου θεουμένων μέ τόν Ἐπίσκοπον ὡς Προφήτην καί προεστῶτα τῆς Ἐκκλησίας. Δέον νά τεθῇ ἐνταῦθα τό ἑξῆς ἐρώτημα: Τό Ἅγιον Πνεῦμα δρᾷ μόνον εἰς μίαν μερίδα Προφητῶν-πνευματοφόρων Ἐπισκόπων καί οὐχί εἰς τούς ἄλλους; Τό Ἅγιον Πνεῦμα ὅμως συγκροτεῖ καί κατευθύνει ὅλον τόν θεσμόν τῆς Ἐκκλησίας!
Ὅπως μία ἀπροϋπόθετος εὐχαριστιακή ἐκκλησιολογία, δηλαδή ἄνευ ὀρθῆς πίστεως-ὀρθοδοξίας καί κανονικῶν προϋποθέσεων, εἶναι ἐκκλησιολογικῶς ἀπαράδεκτος, κατά τόν ἴδιον ἀκριβῶς τρόπον μία ἐσχατολογική κατανόησις τῆς Εὐχαριστίας καί τῆς Ἐκκλησίας, ἡ ὁποία τείνει πρός πνευματικόν ἐλιτισμόν, δύναται νά ἐλλοχεύῃ τόν κίνδυνον τῆς αἱρέσεως τοῦ ὡριγενισμοῦ.
Τό κέντρον τῆς ζωῆς τῆς Ἐκκλησίας εἶναι ἡ Θεία Εὐχαριστία. Ἱεραποστολή, ἄσκησις, ἡσυχαστική ζωή, προσευχή, κομβοσχοίνιον Θεία Γραφή καί Δόγμα ὑπάρχουν ὡς βασικά καί ἀπαραίτητα στοιχεῖα τῆς ἐκκλησιαστικῆς ζωῆς, πλήν ὅμως πρέπει νά ὁδηγοῦν καί νά καταλήγουν εἰς τήν εὐχαριστιακήν σύναξιν, ἐν τῇ ὁποίᾳ καί ὁλοκληροῦνται. Ἐκτός τῆς Θ. Εὐχαριστίας δέν ὑπάρχουν ἄλλα βασικά κέντρα τῆς ἐκκλησιαστικῆς ζωῆς. Ἡ ἐκκλησιαστική ζωή συμποσοῦται εἰς τήν Θείαν Εὐχαριστίαν. Εἶναι τό βασικόν κέντρον πέριξ τοῦ ὁποίου τά πάντα κινοῦνται, κατανοῦνται καί ὑφίστανται.
Ἐν τῇ Ὀρθοδόξῳ Ἐκκλησίᾳ δέν ἰσχύει μόνον τό ἀξίωμα: ἡ Ἐκκλησία ποιεῖ τήν Εὐχαριστίαν, τό ὁποῖον ἦταν ἡ ἐπικρατοῦσα ἐκκλησιολογική ἀρχή τῆς ΡΚαθολικῆς Ἐκκλησίας κατά τήν σχολαστικήν περίοδον, ἀλλά ἰσχύει ἐξίσου καί τό ἕτερον ἀξίωμα ἡ Εὐχαριστία ποιεῖ τήν Ἐκκλησίαν. Χριστός καί Πνεῦμα συγκροτοῦν τό γεγονός τῆς Ἐκκλησίας.
Παναγιώτατε,
Ἡ Κυριακή τῆς Σταυροπροσκυνήσεως εἶναι μία ὑπόμνησις πρός πάντας ἡμᾶς ὅτι ὁ ἀγών ἐναντίον τοῦ κακοῦ νικᾶται διά τοῦ ζωοποιοῦ Σταυροῦ τοῦ Κυρίου. Τά μέλη τῆς Ἐκκλησίας φέρουν τόν Σταυρόν ἐν ἀγάπῃ πρός τόν Λυτρωτήν Σωτῆρα καί ταυτοχρόνως προσδοκοῦν ἀνάστασιν νεκρῶν. Εὐχηθῆτε νά εἶναι ὁ Σταυρός ἐλαφρύς καί νά διανύσωμεν ἐν ὑπομονῇ καί προσευχῇ τό ὑπόλοιπον τῆς σταυρικῆς ταύτης ἀσκητικῆς πορείας πρός τήν Ἀνάστασιν τοῦ Κυρίου.
«Τόν Σταυρόν Σου προσκυνοῦμεν Δέσποτα καί τήν ἁγίαν Σου Ἀνάστασιν δοξάζομεν».
Καλήν Ἀνάστασιν!


Διαβάστε, επίσης, το κήρυγμα του Μ. Αρχιδιακόνου Μαξίμου την Κυριακή της Σταυροπροσκυνήσεως 2011 εδώ.

ΕΙΔΗΣΕΙΣ ΑΠΟ ΤΟ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟ (16-18 ΜΑΡΤΙΟΥ 2012)


φωτογραφίες: Νικόλαος Μαγγίνας

ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΙ ΣΤΙΣ ΒΛΑΧΕΡΝΕΣ
Ἡ Α.Θ.Παναγιότης, ὁ Πατριάρχης, τήν πρωΐαν τῆς Παρασκευῆς, 16ης Μαρτίου, ἐχοροστάτησεν, ὡς εἴθισται, ἐν τῷ Ἱερῷ Ναῷ Παναγίας τῶν Βλαχερνῶν, κατά τήν Ἱεράν Ἀκολουθίαν τῆς Γ´ Στάσεως τῶν Χαιρετισμῶν πρός τήν Ὑπεραγίαν Θεοτόκον, συμπροσευχηθέντων τοῦ Ἐντιμ. κ. Νικολάου Ματθιουδάκη, Γενικοῦ Προξένου τῆς Ἑλλάδος ἐν τῇ Πόλει, ὁμίλων προσκυνητῶν ἐκ τοῦ ἐξωτερικοῦ καί μαθητῶν ἐκ τοῦ 14ου Γενικοῦ Λυκείου Θεσσαλονίκης, τοῦ 12ου Γυμνασίου Θεσσαλονίκης, τοῦ 16ου Γενικοῦ Λυκείου Θεσσαλονίκης, τοῦ 1ου Γυμνασίου Ἀριδαίας, τοῦ Γενικοῦ Λυκείου Ἀφάντου, τοῦ 5ου Γυμνασίου Καβάλας καί τῶν ἐν Θεσσαλονίκῃ Ἐκπαιδευτηρίων Μαντουλίδη.
Ἐν τῷ τέλει τῆς Ἱ. Ἀκολουθίας, ὡμίλησαν ὁ Θεοφιλ. Ἐπίσκοπος Συνάδων κ. Διονύσιος, Ἐπόπτης τῆς Περιφερείας, ὁ Ἐντιμ. κ. Νικόλαος Β. Καλαμάρης, Πρόεδρος τῆς Ἐκκλησιαστικῆς Ἐπιτροπῆς καί ὁ Πατριάρχης ἀπευθύνας πατρικούς λόγους πρός τούς προσκυνητάς.
Ἐν συνεχείᾳ, ὁ Πατριάρχης, καί οἱ ἠθοποιοί Εὐγεν. κ. Νένα Μεντῆ καί Ἐντιμ. κ. Ἄγγελος Ἀντωνόπουλος ἀνέγνωσαν ἀποσπάσματα ἐξ ἔργων τοῦ ἀειμνήστου Ἀλεξάνδρου Παπαδιαμάντη ἐν τοῖς πλαισίοις τοῦ ἐν τῷ Ζωγραφείῳ Λυκείῳ διοργανωθέντος μαθητικοῦ συνεδρίου ἐπί τοῦ θέματος «100+1 χρόνια Ἀλέξανδρος Παπαδιαμάντης».
Ἐπηκολούθησε δεξίωσις ἐν τῇ Κοινοτικῇ Αἰθούσῃ.


Τό ἀπόγευμα τοῦ Σαββάτου, 17ης Μαρτίου, ἡ Α.Θ.Παναγιότης, ὁ Πατριάρχης, συνοδευόμενος ὑπό τοῦ Σεβ. Μητροπολίτου Καλλιουπόλεως καί Μαδύτου κ. Στεφάνου, Πρωτοσυγκελλεύοντος, ἐπεσκέψατο κατ’ οἶκον τήν ὑπεραιωνόβιον Ὁσιωτ. Μοναχήν Ἀλεξίαν καί ηὐχήθη αὐτῇ ἐπί τοῖς ὀνομαστηρίοις αὐτῆς.
* * *
Τό ἑσπέρας τῆς ἰδίας, ἡ Α.Θ.Παναγιότης, ὁ Πατριάρχης, συνοδευόμενος ὑπό τοῦ Πανοσιολ. Ἀρχιμανδρίτου κ. Βαρθολομαίου, Ἀρχιγραμματέως τῆς Ἁγίας καί Ἱερᾶς Συνόδου, παρεκάθησεν εἰς τό ὑπό τοῦ Ἐντιμ. κ. Gábor Kiss, Γενικοῦ Προξένου τῆς Οὑγγαρίας ἐν τῇ Πόλει, παρατεθέν δεῖπνον, πρός τιμήν τοῦ Ἐξοχ. κ. Semjén Zsolt, Ἀναπληρωτοῦ Πρωθυπουργοῦ τῆς χώρας ταύτης, ἐν τῇ ἐν Νεοχωρίῳ Προξενικῇ κατοικίᾳ.

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΣΤΑΥΡΟΠΡΟΣΚΥΝΗΣΕΩΣ
Ἡ Α. Θ. Παναγιότης, ὁ Πατριάρχης, ἐχοροστάτησεν ἐν τῷ Π. Πατριαρχικῷ Ναῷ κατά τόν Μ. Ἑσπερινόν τοῦ Σαββάτου, 17ης Μαρτίου, καθ’ ὅν παρέστησαν ὅμιλοι μαθητῶν καί προσκυνητῶν, πρός οὕς ὁ Πατριάρχης ὡμίλησε, καί τήν Θείαν Λειτουργίαν τῆς ἑπομένης, Γ' Κυριακῆς τῶν Νηστειῶν, τῆς Σταυροπροσκυνήσεως, 18ης ἰδίου.


Τῇ Α. Θειοτάτῃ Παναγιότητι συνεχοροστάτησαν οἱ Σεβ. Μητροπολῖται Γέρων Νικαίας κ. Κωνσταντῖνος, Πέργης κ. Εὐάγγελος, Πριγκηποννήσων κ. Ἰάκωβος, Φιλαδελφείας κ. Μελίτων, Σεβαστείας κ. Δημήτριος, Καλλιουπόλεως καί Μαδύτου κ. Στέφανος καί Προύσης κ. Ἐλπιδοφόρος.
Τόν Θεῖον Λόγον ἐκήρυξε, κατά τήν τάξιν, ὁ Πανοσιολ. Μ. Ἀρχιδιάκονος κ. Μάξιμος.
Ἐκκλησιάσθησαν ὁ Ἐξοχ. κ. Semjén Zsolt, Ἀναπληρωτής Πρωθυπουργός τῆς Οὑγγαρίας, μετά τῆς συνοδείας αὐτοῦ, ὁ Ἐξοχ. κ. Φώτιος Ξύδας, Πρέσβυς τῆς Ἑλλάδος ἐν Ἀγκύρᾳ, μετά τῆς Εὐγενεστάτης συζύγου αὐτοῦ, ἡ Ἐξοχ. κ. Ἑλένη Ράπτη, Βουλευτής Θεσσαλονίκης τοῦ Κόμματος Νέα Δημοκρατία, οἱ Ἐντιμ. κ. κ. Νικόλαος Ματθιουδάκης, Γενικός Πρόξενος τῆς Ἑλλάδος ἐν τῇ Πόλει, καί Εὐάγγελος Καλαθᾶς, Δήμαρχος Ἐμμανουήλ Παπᾶ Σερρῶν, ἐπί κεφαλῆς ὁμίλου προσκυνητῶν, ὅμιλος μαθητῶν ἐκ τοῦ Κολλεγίου Ἀθηνῶν καί ἐξ ἄλλων Σχολείων, καθώς καί ἄλλοι ὅμιλοι προσκυνητῶν ἐκ τοῦ ἐξωτερικοῦ καί πιστοί ἐντεῦθεν, ὑπερπληρώσαντες τόν Π. Πατριαρχικόν Ναόν.
Τήν μεσημβρίαν τῆς ἰδίας, ὁ Πατριάρχης μετά τῆς ἐνταῦθα Ἱεραρχίας παρεκάθησαν εἰς παρατεθέν, πρός τιμήν αὐτῶν, ὑπό τοῦ Ἐξοχ. Πρέσβεως κ. Φωτίου Ξύδα, γεῦμα ἐν τῷ ξενοδοχείῳ Χίλτον, ἐπί τῇ ἀναχωρήσει αὐτοῦ ἐξ Ἀγκύρας.
* * *
Ἡ Α. Θ. Παναγιότης, ὁ Πατριάρχης, ἐχοροστάτησεν ἐν τῷ ἐν Σταυροδρομίῳ Ἱ. Καθεδρικῷ Ναῷ τῶν Εἰσοδίων τῆς Θεοτόκου, κατά τόν Κατανυκτικόν Ἑσπερινόν τῆς αὐτῆς ἡμέρας, καθ’ ὅν τόν Θεῖον Λόγον ἐκήρυξεν ὁ Θεοφιλ. Ἐπίσκοπος Συνάδων κ. Διονύσιος.


Ο Αναπληρωτής Πρωθυπουργός της Ουγγαρίας, ο Πρέσβυς της Ελλάδας στην Άγκυρα Φώτιος Ξύδας και συνεργάτες τους με τον Οικουμενικό Πατριάρχη στην Αίθουσα του Θρόνου. 
Related Posts with Thumbnails